Prof. Danny Praet over het Lam Gods

De restauratie van het Lam Gods was dit jaar uitgebreid in de pers, maar wat maakt het kunstwerk nu zo bijzonder?
Prof. dr. Danny Praet legt het uit bij de Universiteit van Vlaanderen.

Bekijk het filmpje hier.

Medewerker van de maand (februari 2020): Wim Cool

interview door Ilse De Vos

Onze #medewerkervandemaand februari 2020 is Wim Cool.
Binnen de (volledig vernieuwde) lerarenopleiding is hij alom bekend. Hoog tijd om hem ook aan jullie voor te stellen.

Γεια σου, Wim!

Toen we polsten of je medewerker van de maand februari wou worden, grapte je dat we deze rubriek dan maar beter “medewerker in de marge” konden noemen. Waarom? 

Het grootste deel van mijn werkende leven speelt zich af op het don Boscocollege in Zwijnaarde; aan de UGent bedraagt mijn aanstelling maar een “marginaal” percentage (lacht). Bovendien zit ik als vakdidacticus ook een beetje aan de zijlijn van de afdeling Grieks. Maar pas op: Ik zit daar heel goed hoor.

Vakdidacticus? Dat klinkt best gewichtig! Wat moeten we ons hier concreet bij voorstellen?

Samen met mijn collega’s Katja en Katrien leid ik binnen de educatieve master de toekomstige leerkrachten Grieks en Latijn op. Ik spits me toe op de vakdidactiek van het Grieks in het algemeen en op enkele specifieke topics zoals onderzoekscompetenties, ICT maar ook museumdidactiek.

En levend Grieks?

Levend Grieks en Latijn behandelen we natuurlijk ook – enkele Vlaamse leraren zijn daar enorm mee bezig. Maar dat is iets waar mijn collega’s net iets meer thuis in zijn.

Dus het is niet iets wat je ook zelf in de klas in praktijk brengt? 

Bij de tweedes zou ik mijn “vloeiende” Attisch nog wel eens boven durven halen, maar dan meer als gimmick (lacht). Bij het lezen van Plato of Demosthenes zijn er andere katjes te geselen. Ach, weet je, er is soms wat veel didactiek in mijn leven.

Oei, dat klinkt niet al te best. 

Hahaha, zo ernstig is de aandoening niet. Maar wanneer men zich verdiept in de theorie van de didactiek, komt automatisch de confrontatie met de eigen lespraktijk. Dat is aan de ene kant een voordeel, maar aan de andere kant soms ook wat te veel.

Na je studies aan de UGent ben je niet meteen het onderwijs ingegaan, heb ik begrepen? 

Neen, ik heb eerst “Vroegchristelijke en Byzantijnse Studies” gevolgd aan de KU Leuven, waar ik mijn tijd gezellig verdeelde tussen de filologen, theologen en kunstwetenschappers. Het was een richting op mijn lijf geschreven, maar helaas is ze intussen al lang geschrapt.

Laten we daar maar niet op ingaan … 

Mja.

Is het via de Byzantijnen dat je uiteindelijk bij het moderne Griekenland uitgekomen bent? Ik hoor dat jij je zomers liefst op een Grieks eiland doorbrengt (wie niet). 

Inderdaad, via Byzantium ben ik het moderne Griekenland binnengerold. Ik reis graag met een concreet doel, hoe klein dat ook is. En ik vind inderdaad altijd wel iets op een of ander Grieks eiland. Bovendien: Waar komt een mens beter tot rust?

Ten slotte, nog een leestip? 

Een leestip … Daar waag ik me voor dit publiek niet aan. Misschien een klassieke kijktip: “Zorba the Greek” van Kakogiannis. 

Αμήν. 

Bedankt voor de koffie!

 

Medewerker van de maand (november 2019): Julie Boeten

 

Onze #Medewerkervandemaand november is Julie Boeten. Ze werkt aan haar doctoraat in de Griekse Taalkunde en heeft sinds kort een speciale “job”, naast die als onderzoekster.

 

Ik probeer er eigenlijk achter te komen hoe de Byzantijnen hun gedichten samenstelden en wat we daaruit kunnen leren over de evolutie van de Griekse taal.

Hallo, Julie! Welkom terug! Jij werkt al een tijdje bij de afdeling Grieks, maar dit jaar is voor jou heel bijzonder geweest. Wat is er gebeurd?

Op 1 juli van dit jaar werd ik mama van mijn eerste kindje: Emiel! Mijn hele leven werd dus een klein beetje op zijn kop gezet. Het was ook de allereerste keer sinds ik mijn ‘carrière’ begon aan de Blandijn dat ik voor lange tijd niet meer regelmatig langskwam. Mijn terugkeer deze maand was dan ook heel speciaal! De warme verwelkoming van mijn vele fijne collega’s deed mij het gemis naar Emiel gelukkig een beetje vergeten.

Waarover gaat je onderzoek? Beschrijf eens je typische werkdag.

Ik onderzoek de woordvolgorde en het metrum van Byzantijnse boekepigrammen. Ik probeer er eigenlijk achter te komen hoe de Byzantijnen hun gedichten samenstelden en wat we daaruit kunnen leren over de evolutie van de Griekse taal.

Mijn typische werkdagen variëren heel erg. Meestal begint de dag al op de trein op weg naar Gent, waar ik mijn mails check. Eenmaal op de Blandijn, breng ik soms een halve dag door in de bibliotheek, op zoek naar verwijzingen, andere dagen zit ik in een schrijf-flow en kan ik hele stukken tekst schrijven of herwerken, maar vaak zit ik ook te lezen in boeken en artikels. Gelukkig is er ook regelmatig eens tijd voor een koffiepauze met de collega’s!

Als ik terugdenk aan al mijn buitenlandse trips, dan gaan mijn mooiste herinneringen allemaal over de vele fijne mensen die ik er leerde kennen.

Tijdens jouw doctoraat heb je al wat kunnen reizen voor congressen en onderzoekverblijven. Wat zijn jouw favoriete herinneringen aan je buitenlandse ervaringen?

Als ik terugdenk aan al mijn buitenlandse trips, dan gaan mijn mooiste herinneringen allemaal over de vele fijne mensen die ik er leerde kennen. Van een tuinfeest in Birmingham, tot cocktails in Belgrado – na de lezingen was er altijd wel iets leuks te doen met enkele van de fantastische mensen in mijn onderzoeksveld.

Veel congressen deed ik ook samen met mijn partner in crime Sien. Samen hebben we al heel wat afgelachen tijdens onze reizen. Mijn favoriete moment blijft toch nog altijd toen we op weg naar ons hotel per ongeluk dwars door een stuk nat beton liepen en op die manier onbedoeld onze voetafdrukken vereeuwigden in Istanbul!

Het schrijven van een doctoraat én een druk gezinsleven maken natuurlijk jouw leven vol. Maar wat doe je in jouw vrije tijd? Heb je al vakantieplannen voor het najaar?

Mijn vrije tijd bestaat nu vooral uit pampers en vuile was, inderdaad! Maar als alles gedaan is, lees ik heel graag een goed boek of liefhebber ik een beetje in mijn moestuin. Mijn favoriete momenten tijdens het weekend bestaan bovendien uit een gezellige koffieklets met mijn ouders, mijn zussen en mijn man.

Concrete vakantieplannen zijn er nog niet, al staat een bezoekje aan mijn oom en tante die in Zweden wonen nog altijd op het programma. In het voorjaar gaan we ook op een familieweekend in Engeland, dus daar kijk ik al heel erg naar uit!

We zijn blij dat je als multitasking mama terug bent. Nog heel veel succes gewenst!

Medewerker van de maand (september 2019): Marc De Groote

Onze #medewerkervandemaand september is wel heel bijzonder: Prof. dr. Marc De Groote trekt na vele jaren als bejubeld lesgever en onderzoeker de deuren van de Blandijn achter zich dicht. Op 26 september vierden we Marcs carrière met een afscheidsfeest; vandaag staat hij ons nog eens te woord.

“Een Festschrift ontvangen doet zo’n plezier en geeft zo’n warm gevoel, dat ik het eigenlijk niet in woorden kan uitdrukken!”

Beste Marc,  hopelijk ben je al wat bekomen van het feest. Daar kreeg je ook het eerste exemplaar van het aan jouw gewijde huldeboek ‘Parels in schrift’ overhandigd. Hoe heb je dat ervaren?

Marc:  Zoals velen zich wellicht zullen herinneren, heb ik de term “Festschrift” destijds wel vaker in mijn cursus “Encyclopedie” uitgelegd. Wat ik me daarbij vroeger nooit heb afgevraagd, is wat het met een mens doet als hij zo’n Festschrift krijgt aangeboden. Nu weet ik het: het is niet alleen een grote eer, maar het doet zo’n plezier en geeft zo’n warm gevoel, dat ik het eigenlijk niet in woorden kan uitdrukken! Ik ben de uitgevers en de diverse auteurs uiterst erkentelijk.

Op het feest bleek keer op keer dat alle oud-studenten véél warme herinneringen hebben aan onvergetelijke momenten bij jou in de les. Is dat ook voor jou, als lesgever, zo? Wat maakte voor jou een les memorabel?

Marc: Ik heb het grote geluk gehad als leerling en later als student les te mogen krijgen van enkele bevlogen en enthousiaste leraars/professoren. Zij hadden naast een gedegen vakkennis allen één eigenschap gemeen: gevoel voor humor (tongue in cheek).  Ik heb tijdens mijn loopbaan, zowel als leraar in het secundair onderwijs, als later als prof, geprobeerd mijn grote voorbeelden na te volgen. Een les was voor mij slechts geslaagd als ik de leerstof had kunnen overbrengen zoals ik het vooraf in gedachten had, én als ik mijn publiek minstens eenmaal aan het lachen had gekregen.

“Een les was voor mij slechts geslaagd, als ik mijn publiek minstens eenmaal aan het lachen had gekregen.”

Je takenpakket als lesgever was zeer veelzijdig: je doceerde niet alleen Oudgriekse taalverwerving en taalkunde, maar ook Encyclopedie van de klassieke talen, Griekse paleografie, papyrologie én epigrafie. Daarnaast ben je ook een gedreven onderzoeker. Waarop lag de focus in je onderzoek?

Marc: Het kritisch uitgeven van Griekse teksten stond in mijn werk centraal. Mijn voornaamste edities waren die van de “Commentaar op de Apocalyps” door Oikoumenios (Peeters 1999), de “Homilie over de verheffing van het Kruis” door Andreas van Kreta (Harvard Theol. Rev. 2007) en de collectie van 145 “Diverse verzen” van Christophoros Mitylenaios (Corpus Christianorum, Brepols 2012). In de rand hiervan deed ik ook onderzoek naar metriek en accentuatie, maar occasioneel kwamen ook themata uit de papyrologie en Griekse epigrafie aan bod. Op didactisch vlak vermeld ik graag mijn “Syntaxis van het Oudgrieks” (Academia Press 2008), die helaas niet meer in de handel te verkrijgen is. Zelf heb ik voor geïnteresseerden echter nog exemplaren in voorraad!

Heb je al plannen gemaakt om de pas verworven vrije tijd in te vullen?

Marc: Ik neem mij voor om, na een leven dat grotendeels onder een bureaulamp en voor een leesapparaat werd doorgebracht, vanaf nu veel in de natuur te zijn (fietsen en stappen). En te lezen, als dat lukt. Geschiedenis boeit me enorm.

Daar wensen wij je alvast veel geluk en genot bij. Beste wensen en bedankt voor de vele jaren!

#Greekatwork: Sophie Vergote

“Zonder het vermogen om deze kennis van zaken aanlokkelijk over te brengen op de klanten, verkoop je niets. Hiervoor denk ik regelmatig eens terug aan mijn opleiding Grieks, waarin ik me grondig de beginselen van de retoriek eigen heb gemaakt. Al vaak heb ik gemerkt dat enkele kleine stijlgrepen […] het verschil kunnen maken tussen een gewonnen en een verloren offerte.”

Sophie Vergote, assistent filiaalhouder

Defrancq Bouwspecialiteiten

Afstudeerrichting Latijn-Grieks

Afstudeerjaar 2011

 

Als kersvers afgestudeerde klassiek filologe ben ik, in eerste instantie uit pure noodzaak, terechtgekomen in een sector waar nu eenmaal een gigantische vraag is naar hooggeschoold personeel: de bouw. Dat kan enigszins contra-intuïtief klinken, maar de functie van technisch-administratief bediende staat hoog in de lijst van knelpuntberoepen. Zodus ging ik begin september 2011 aan de slag als assistent operations manager in een bedrijf dat zonnepanelen verkocht en, enkele jaren later, daken plaatste. Na het faillissement van dit bedrijf vond ik, met deze eerste ervaring op zak, gemakkelijk een nieuwe uitdaging als assistent filiaalhouder in een bedrijf dat dakmaterialen verkocht. Wat bleek? Tegen alle verwachtingen in was ik dol op deze ‘strange new world’.

 

Een strange new world was het in ieder geval. Ik zag me genoodzaakt om op korte termijn een heel arsenaal aan nieuwe kennis op te doen. Dit is waar mijn ervaring met de Griekse taalkunde onrechtstreeks, maar daarom niet minder fundamenteel, van pas gekomen is. Dankzij mijn opleiding heb ik een analytische geest aangekweekt, die me in staat stelde om deze massa informatie die me aangereikt werd te verwerken en me eigen te maken. Binnen de kortste keren kende ik zo alle belangrijkste materialen en hun eigenschappen. Soms wist ik zelfs de adressen en de telefoonnummers van klanten uit het hoofd. De overgang van het blokken van vocabularium en stamtijden naar zekeringen en dakpannen is dus verbazend klein.

 

De bouw is natuurlijk een erg multiculturele sector. In mijn eerste job kreeg ik al gauw een dozijn Poolse werkkrachten onder mijn hoede. In mijn huidige job help ik klanten van nog een veel diverser allooi. Op dat vlak was de ontvankelijkheid voor vreemde talen die ik meegekregen heb uit mijn opleiding een handige tool. Enkele jaren geleden besloot ik om in avondschool Pools te gaan volgen. Deze leek op het gehoor makkelijk te zijn, maar bleek meer naamvallen en een pak minder logische regels te bevatten dan de klassieke talen die ik kende. Dankzij die basis ging het verwerven van deze nieuwe taal desalniettemin ‘van een leien dakje’ . Maar al te vaak krijg ik nu klanten over de vloer die geen enkele ‘lingua Franca’ meester zijn. Die vinden het fijn dat ik hun dan in een taal te woord kan staan die aan de hunne verwant is.

 

Mijn huidige functie is ook in aanzienlijke mate commercieel ingekleurd. Om succesvol te zijn in de verkoop is kennis van zaken natuurlijk belangrijk, maar zonder het vermogen om deze kennis aanlokkelijk over te brengen op de klanten, verkoop je niets. Hiervoor denk ik regelmatig eens terug aan mijn opleiding Grieks, waarin ik me grondig de beginselen van de retoriek eigen heb gemaakt. Al vaak heb ik gemerkt dat enkele kleine stijlgrepen, zowel in geschreven als gesproken communicatie, het verschil kunnen maken tussen een gewonnen en een verloren offerte.

 

Vanuit mijn omgeving hoor ik af en toe nog de verzuchting dat het ‘toch jammer is dat ik niets gedaan heb met mijn opleiding’. Dit is echter enkel aan de oppervlakte zo. Een opleiding Klassieke Talen geeft je immers veel meer mee dan enkel te kennis van twee, helaas dode, talen. Het wapent je met een aantal competenties die je blijven van pas komen, waarheen je zwerftocht je ook leidt.

Medewerker van de maand (augustus 2019): Chantal Verween

Van goud zijn ze: onze ATP-collega’s. Dagelijks helpen ze de proffen, lesgevers en onderzoekers uit de nood met kleine en grote praktische vragen. Waar vroeger elke taalafdeling haar strikte secretaris had, springen de collega’s elkaar nu steeds meer bij over de taalgrenzen heen. Eén van hen is onze #Medewerkervandemaand augustus Chantal Verween, globetrotter in haar vrije tijd en altijd bereid om naast haar collega’s Frans ook die van Grieks te helpen!

“Ons team van secretariaatsmedewerkers wordt alsmaar hechter”

Beste Chantal, jij werkt misschien in de eerste plaats ook voor andere talen, maar toch ben jij de voorbije jaren ook de steun en toeverlaat van een deel van onze Griekse collega’s. Kan je ons iets meer vertellen over je functie, en hoe je precies met ons in contact komt?

Chantal: Mijn job bestond er oorspronkelijk in om administratieve ondersteuning te bieden aan de medewerkers van de Franse afdelingen binnen de vakgroepen Taalkunde en Letterkunde. Elke afdeling heeft een secretaris zoals ik, en de afgelopen jaren is dat team van secretariaatsmedewerkers er alleen maar hechter op geworden. We vullen elkaar aan waar we kunnen en kunnen noodwendigheden op die manier mooi opvangen. Zo komt het dat de meeste secretariaatsmedewerkers tegenwoordig niet louter voor één taal werken, maar ‘taal-overschrijdend’, zeg maar.

Ik zorg o.a. voor de administratieve afhandeling van dienstreizen (het boeken van vluchten en/of treinen, hotels,…) en de terugbetaling van onkosten. Ik doe bestellingen bij allerhande leveranciers (vb. boekbestellingen) en verwerk de facturen hiervan. De financiële status van projecten volgen we op in SAP. Ondersteuning bieden we ook bij het organiseren van evenementen (inschrijvingsgelden ontvangen, uitgaves verwerken, restaurants reserveren, materiaal aanleveren, onthaaldesk bemannen, enz.), maar er kan ook beroep gedaan worden op de secretariaatsmedewerkers bij het organiseren van examens. Ik vergeet zeker nog kleinere taken, maar samenvattend kan je wel stellen dat we een algemeen aanspreekpunt zijn voor alle praktische of administratieve vragen. En niet alleen collega’s, maar ook studenten staan we uiteraard met plezier te woord!

Jij hebt, van waar je zit, natuurlijk een mooi zicht op het samenspel tussen alle taalafdelingen. Steek je zo ook dingen op over het onderzoek of onderwijs van die verschillende talen? Wat zijn jouw indrukken over de afdeling Grieks?

Chantal: Ik krijg heel veel teksten (cursusmateriaal, thesissen, boeken) in handen, maar echt tijd om alles te lezen, heb ik niet. Gelukkig krijg ik af en toe een verkorte versie of uitleg van een collega, wat wel fijn is: zo kom ik te weten wat mijn academische medemens bezighoudt! Ik krijg van literaire collega’s af en toe ook wel eens tips voor een goede roman, en dat is altijd mooi meegenomen, nietwaar? Van de afdeling Grieks, bijvoorbeeld, volg ik de facebookpagina. Zo blijf ik op de hoogte!

 “In het Colosseum voel je gewoon de kracht, de moed van de gladiatoren”

Jij staat bekend als een echte globetrotter! Staat of stond de antieke wereld eerder al eens op jullie lijstje? Of kwam je er op een andere manier al eerder mee in contact?

Chantal: Niettegenstaande het feit dat ik al veel van de wereld gezien heb, is het ‘to do’-lijstje ook nog heel lang! Mijn reispaspoort bevat voornamelijk stempels uit overzeese gebieden zoals de Midden-Amerikaanse landen, de Caraïben, enkele Afrikaanse en Aziatische landen alsook Nieuw-Zeeland, onze verste bestemming ooit! Maar rondreizen in Europa is de laatste jaren ook geïnfiltreerd in ons reisgedrag. Hoogtepunt van deze bestemmingen is voor mij ongetwijfeld Rome, met het machtige Colosseum on top of the list van bezienswaardigheden. De lucht is daar beladen van geschiedenis: het is één van die plekken waar je je ogen dicht doet, en je terug kan springen in de tijd. Als je je fantasie de vrije loop laat, zie je dan de gladiatoren die hun enthousiaste toeschouwers op de tribunes begroeten alvorens ze hun gevecht in de arena aangaan. De angst, de kracht, de moed, de razernij, de onmacht, de overwinning en de verslagenheid… je voelt het er allemaal. Geweldig toch?

Athene en de rest van Griekenland staat ook al enige tijd op mijn verlanglijstje. Jaren geleden was ik er bijna heengegaan, maar toen had men net beslist om de Acropolis in de stellingen te zetten voor renovaties. De reis werd daarom uitgesteld en is er tot nu toe nog niet van gekomen. Binnenkort, zeker weten. Dus als jullie tips hebben, altijd welkom in ruil voor de tips die ik jullie kan geven over de rest van de wereld!

Nu de Blandijn terug tot leven komt, beginnen ook de reisverhalen weer de kop op te steken! Waar bracht / breng jij dit jaar je vakantie door?

Chantal: Ik ben dit jaar al naar Sardinië en Oostenrijk geweest. De eerste bestemming was een roadtrip met de huurauto over het hele eiland. In de buurt van Oristano moet je zeker de area archeologica di Tharros bezoeken! Naar en in Oostenrijk heb ik mij met de (nacht)trein en bus verplaatst. Wenen en Salzburg zijn mooie steden en de bergen rond Innsbruck waren het ideale decor voor enkele mooie wandelingen. In november zal ik ook nog een paar weken vakantie genieten. Onze vliegtickets liggen nog niet vast, maar het plan is om naar Florida te gaan, met een pitstopje op de Bahama’s.

We wensen je nog veel reisplezier, zowel naar de antieke wereld als ver daarbuiten!

Medewerker van de maand (juli 2019): Rachele Ricceri

Onze #Medewerkervandemaand juli Rachele Ricceri staat met één been in haar geliefde Sicilië, met het andere in Gent, waar ze al 7 jaar met plezier woont! Wij contacteerden haar tijdens een wel heel prestigieus zomerverblijf… en zoals altijd stond ze ons enthousiast te woord in vlekkeloos Nederlands!

Rachele, deze zomer ben jij niet veel in België! Waar ben je op dit moment?  

Rachele: Ik zit momenteel in Dumbarton Oaks, een onderzoekscentrum in Washington DC verbonden aan de Universiteit van Harvard, dat zich onder meer specialiseert in Byzantijnse studies. Samen met andere collega’s uit verschillende landen (inclusief Julie Van Pelt, van onze Afdeling Grieks!) ben ik hier tot eind juli Summer Fellow, wat betekent dat ik een fantastische zomer mag spenderen vol boeken, musea en wandelingen om de Amerikaanse hoofdstad te ontdekken. Dat is een bijzonder rijke en leuke ervaring, zowel op wetenschappelijk als op menselijk vlak.

“Trots op het internationaal gewaardeerde project waaraan ik meewerk”

Je onderzoek heeft je jaren geleden al vanuit Italië naar België gebracht. Kan je ons iets meer vertellen over je onderzoeksparcours?

Rachele: Ik heb een filologische achtergrond en in 2012 kwam ik naar België om mijn doctoraat over de poëzie van Gregorios van Nazianze af te ronden. Het jaar nadien ben ik beginnen werken in het DBBE-team: sindsdien werk ik mee aan een project dat wordt gewaardeerd door de internationale wetenschappelijke gemeenschap, en waarop ik trots ben. Dit jaar in juni is er een nieuwe versie van de database gelanceerd: vergeet zeker niet om hem te ontdekken!

Mijn interesse in poëzie en manuscripten leidde er bovendien toe dat ik een onderzoeksproject startte over de receptie van de psalmen in Byzantijnse poëzie. Ik bestudeer voornamelijk de epigrammen die middeleeuwse scribenten kopieerden bij de psalmen ter ere van David, die vaak vergeleken werd met Orpheus. Mijn (werk)dagen worden gevuld door een fascinerende wereld van tientallen (of honderden) Byzantijnse manuscripten. Geen twee zijn dezelfde!

“Gent is mijn tweede thuis geworden”

Intussen woon je, samen met je gezin, ook al zeven jaar in Gent en jullie kennen de stad van binnen en van buiten! Wat is je favoriete plekje? Hebben jullie intussen typisch “Belgische gewoontes” opgepikt? En welk stukje Italië zou je óns graag bijbrengen?  

Rachele: Het is waar! Na 7 jaar is Gent mijn tweede thuis geworden, of misschien nog iets meer. Als ik op mijn (bak)fiets zit, hou ik van het licht van de opkomende zon achter de Boekentoren vanuit de Coupure, en natuurlijk mis ik nooit een kans om een foto te nemen aan het water, zoals bij het Gravensteen of de Lievekaai! Door de jaren heen is mijn relatie met de stad echter geëvolueerd. Ik moet toegeven dat ik een expert ben geworden op vlak van speelplaatsen voor kinderen, waar je me veel vaker kan vinden dan in bars.

Aan de andere kant behoudt Sicilië nog altijd een heel belangrijk plekje in mijn hart… en in mijn maag! Het zou geweldig zijn om ook de “granita e brioche” in Gent te kunnen proeven; dat is het zeer geurige ontbijt dat typisch is voor de Siciliaanse zomers.

Ten slotte: jij bent nu aan het werk, maar het is ook zomer! Hebben jullie nog leuke vakantieplannen?

Rachele: Ja, natuurlijk, spannende plannen! Geen Italië dit jaar, wel little Italy. Na het einde van mijn Fellowship in Dumbarton Oaks, zal ik nog enkele dagen in Amerika blijven om New York te bezoeken, samen met mijn gezin.

Medewerker van de maand (juni 2019): Eleonora Cattafi

Ze is taalkundige, schrijft gedichten en kijkt als Italiaanse naar Belgische tv-shows: onze #medewerkervandemaand Eleonora Cattafi heeft heel wat te vertellen over haar onderzoeksverblijven in België en de spannende weken die voor haar liggen!

Dear Eleonora, this is your second time in Ghent and your second year in a row at Ghent University! Last year, you were still a master’s student, this year you are here as a scientific employee. Why have you twice (!) chosen this university? What have you studied / worked on?

Eleonora: Yes, it is always funny trying to explain my exact status here! Everything started with me being a Classics student at the University of Pisa: I planned to write my master’s thesis on non-nominative subject constructions in Ancient Greek, so I contacted UGent Professor Jóhanna Barðdal, who was investigating cross-linguistically the properties of oblique subjects with the project EVALISA (The Evolution of Case, Alignment and Argument Structure in Indo-European). I then applied for a mobility grant for the completion of thesis work abroad, which allowed me to come to Ghent for the first time. The experience was really positive: my scholarship lasted from February to May 2018, but I was offered the great chance to stay as a research assistant until the end of the project in September! In the meantime I met Professor Klaas Bentein and I was interested in his work in Greek linguistics, so by the time of my graduation in Pisa I applied for a traineeship post lauream and I had no doubt in choosing Ghent again! As a result, since this February I have been working on Klaas’ project EVWRIT (Everyday Writing in Graeco-Roman and Late Antique Egypt): even though language remains my first love, thanks to my dear friends and colleagues I am also learning a lot about papyrology and how every aspect of the text, including materiality, is important to convey meaning.

About linguistic ambitions and “how to be an Italian in Belgium”

There are some exciting times ahead, for you have also submitted a PhD proposal. If it is accepted, you will come back to Ghent for no less than four years. We are very much crossing our fingers for you, of course! What would you like to investigate?

Eleonora: Thank you so much for the support! I have applied for a doctoral scholarship to the FWO and the BOF research fund and I am waiting for the outcomes to be revealed. The project I would like to carry out is a historical sociolinguistic study of headed relative clauses in a corpus of Greek documentary papyri consisting of letters, petitions and contracts from the 1st to the 8th century AD. In particular, I am interested in examining a number of features of the relative construction, such as the syntactic function or the semantic typology, and their distribution: the main idea is then to investigate how the linguistic complexity of the clause can serve as a signifier to mark higher social contexts. I really like how this approach would integrate different branches of the discipline and try to disentagle the very debated notion of complexity and its sociolinguistic implications. Moreover, as my proposal is affiliated with the EVWRIT project, I would be able to do research in the same group I am currently in. I can say that I am enthusiastic about the perspective of being a PhD student in Ghent, but I know that the selection process is extremely competitive, so at the moment I prefer not to get too hopeful!

By now, the city of Ghent must be in your blood! Do you already feel at home, here? And could you give a word of advice to other Italian students who would like to visit Belgium?

Eleonora: You are right, considering the last year and a half of my life I have actually spent more time at the Blandijn than in Italy! Ghent is already a home for me: I am very fond of the people I met, and I particularly like the fact that there are so many activities and events both at the University and in the city, including opportunities to practice different languages! To other Italian students I would suggest to immerse themselves in the culture as much as possible. The environment is very international and they will always find fellow Italians when they need to share the nostalgia of their beautiful home country and of their grandmother’s cooking, but I think they should not miss the chance to become a little more Belgian during the stay! Learning some Dutch as well as enjoying Flemish tv shows and music has been very interesting to me, and most of all fun. Speaking of which, at the end of the month I will attend my first music festival here, a true Belgian experience I am very much looking forward to!

“Freezing winter” and the poetess in Eleonora

We have been told you write poetry in your spare time! Could you tell us a bit more about that fascinating hobby? 

Eleonora: Your informants are correct! Poetry is something I really cannot do without because it allows me to take care of words and connect personal involvement to universal themes. Even if I do not always have time to dedicate to it, I read and write it whenever I find a moment for myself, so mostly at night! I remember the first poem I wrote when I was seven, it was called “Freezing winter” and although my teacher liked it I think it was pretty ugly! Nevertheless, during high school I started to take part in literary competitions and to publish in collective anthologies. Lately I have been working on a topical collection of my own poems: it will probably take some time to finish since I usually do a lot of limae labor after the first inspired draft, but I will certainly keep you updated about it!

I would also like to take this opportunity to express some heartfelt thanks, in particular to my past and current Ghent supervisors, to my EVWRIT colleagues Antonia, Emmanuel, Geert, Serena and Yasmine for being the best team I could have ever dreamed of, and to all the people of the Linguistics department and the Greek section who have made this time in Ghent so special for me. I hope to see you again very soon!

We hope the same, dear Eleonora! Good luck in the next few weeks and have a lovely summer!

Vernieuwd programma workshops voor scholen 2019-2020

Dit schooljaar organiseerde onze Afdeling 20 workshops in 14 scholen, voor meer dan 500 leerlingen in totaal. We kregen hierop heel wat leuke feedback en zijn dus heel enthousiast om hierbij ons nieuwe programma voor volgend jaar voor te stellen: jullie kunnen een nieuwe workshop (introductie tot de papyrologie) vinden in ons programma, en de workshops die we vorig jaar aanboden, zijn ook dit jaar beschikbaar.

Je kan onze brochure ook downloaden.

Boek wel snel (email grieks@ugent.be), want we kunnen maar een beperkt aantal workshops geven per jaar. Hoe sneller jullie ons contacteren, hoe gemakkelijker het ook is om een passende datum te vinden.

Een deugddoende zomervakantie gewenst en tot volgend schooljaar!

 

Het Grieks Outreach Team #therealGOT