#Greekatwork: Sophie Vergote

“Zonder het vermogen om deze kennis van zaken aanlokkelijk over te brengen op de klanten, verkoop je niets. Hiervoor denk ik regelmatig eens terug aan mijn opleiding Grieks, waarin ik me grondig de beginselen van de retoriek eigen heb gemaakt. Al vaak heb ik gemerkt dat enkele kleine stijlgrepen […] het verschil kunnen maken tussen een gewonnen en een verloren offerte.”

Sophie Vergote, assistent filiaalhouder

Defrancq Bouwspecialiteiten

Afstudeerrichting Latijn-Grieks

Afstudeerjaar 2011

 

Als kersvers afgestudeerde klassiek filologe ben ik, in eerste instantie uit pure noodzaak, terechtgekomen in een sector waar nu eenmaal een gigantische vraag is naar hooggeschoold personeel: de bouw. Dat kan enigszins contra-intuïtief klinken, maar de functie van technisch-administratief bediende staat hoog in de lijst van knelpuntberoepen. Zodus ging ik begin september 2011 aan de slag als assistent operations manager in een bedrijf dat zonnepanelen verkocht en, enkele jaren later, daken plaatste. Na het faillissement van dit bedrijf vond ik, met deze eerste ervaring op zak, gemakkelijk een nieuwe uitdaging als assistent filiaalhouder in een bedrijf dat dakmaterialen verkocht. Wat bleek? Tegen alle verwachtingen in was ik dol op deze ‘strange new world’.

 

Een strange new world was het in ieder geval. Ik zag me genoodzaakt om op korte termijn een heel arsenaal aan nieuwe kennis op te doen. Dit is waar mijn ervaring met de Griekse taalkunde onrechtstreeks, maar daarom niet minder fundamenteel, van pas gekomen is. Dankzij mijn opleiding heb ik een analytische geest aangekweekt, die me in staat stelde om deze massa informatie die me aangereikt werd te verwerken en me eigen te maken. Binnen de kortste keren kende ik zo alle belangrijkste materialen en hun eigenschappen. Soms wist ik zelfs de adressen en de telefoonnummers van klanten uit het hoofd. De overgang van het blokken van vocabularium en stamtijden naar zekeringen en dakpannen is dus verbazend klein.

 

De bouw is natuurlijk een erg multiculturele sector. In mijn eerste job kreeg ik al gauw een dozijn Poolse werkkrachten onder mijn hoede. In mijn huidige job help ik klanten van nog een veel diverser allooi. Op dat vlak was de ontvankelijkheid voor vreemde talen die ik meegekregen heb uit mijn opleiding een handige tool. Enkele jaren geleden besloot ik om in avondschool Pools te gaan volgen. Deze leek op het gehoor makkelijk te zijn, maar bleek meer naamvallen en een pak minder logische regels te bevatten dan de klassieke talen die ik kende. Dankzij die basis ging het verwerven van deze nieuwe taal desalniettemin ‘van een leien dakje’ . Maar al te vaak krijg ik nu klanten over de vloer die geen enkele ‘lingua Franca’ meester zijn. Die vinden het fijn dat ik hun dan in een taal te woord kan staan die aan de hunne verwant is.

 

Mijn huidige functie is ook in aanzienlijke mate commercieel ingekleurd. Om succesvol te zijn in de verkoop is kennis van zaken natuurlijk belangrijk, maar zonder het vermogen om deze kennis aanlokkelijk over te brengen op de klanten, verkoop je niets. Hiervoor denk ik regelmatig eens terug aan mijn opleiding Grieks, waarin ik me grondig de beginselen van de retoriek eigen heb gemaakt. Al vaak heb ik gemerkt dat enkele kleine stijlgrepen, zowel in geschreven als gesproken communicatie, het verschil kunnen maken tussen een gewonnen en een verloren offerte.

 

Vanuit mijn omgeving hoor ik af en toe nog de verzuchting dat het ‘toch jammer is dat ik niets gedaan heb met mijn opleiding’. Dit is echter enkel aan de oppervlakte zo. Een opleiding Klassieke Talen geeft je immers veel meer mee dan enkel te kennis van twee, helaas dode, talen. Het wapent je met een aantal competenties die je blijven van pas komen, waarheen je zwerftocht je ook leidt.