Author: Tine Scheijnen

Love, papyri and pantoffels: that is the story our staff member of the month Serena Causo has in store for us! Tine Scheijnen talked to her while she is on a research stay in beautiful Paris. Read all about Serena’s final PhD year, her travels and her enthusiasm about Ghent in the interview below. 

Dear Serena, this is the final year of your PhD! What are you working on for your dissertation? How are you getting along?

The last year, in the blink of an eye! I work in Gent as a member of the EVWRIT team, in which we explore everyday writing on papyri from different points of view: my job is to look at the materiality of administrative and legal texts. The materiality of written objects conveys strong cultural meanings, but they are definitely underexplored when it comes to papyri. Features as size, format, writing direction or distribution of text on the sheet were important tools both for the writer — who could frame the message according to the type of communication — and for the user — who could recognise a document at the first glimpse. “The medium is the message,” to use the words of the visionary work by Marshall McLuhan. I reviewed and collected a great amount of data over the past three years and now it’s time to look at the results. I love this phase of the research, which is quite bittersweet: on the one hand, I love it when the pieces start coming together or when I get a sudden enlightment, but on the other hand I am still looking for the skilled writer within me!

“All my destinations have been following the papyrological trail.”

You have been in Ghent for quite a few years now. If you had to guide a colleague who had only just arrived, how would you introduce Belgium, Ghent and Blandijn to them? What advice would you give?

The beginning of a love story: In 2012 I had my very first experience abroad, in Belgium, through an Erasmus project in Liège. As it happens, at that time I fell in love with a Flemish guy, who offered me a Karmeliet – I had never had a beer before – and just like that my everlasting love for Belgian beers started, while the love for the guy ended soon after. Therefore, for starters, I would offer my new colleagues a cold beer on a terrace to get the love going, then let the streets of Gent do their thing. I would advise them to get a bike to move around like a local and follow the green routes along the Leie river outside the city, now that it’s spring! Also, they should pay a visit to some of the Flemish masters: Van Eyck with Het Lam Gods in Gent or Bruegel with De Dulle Griet in Antwerp are definitely worth seeing, and so is the Roger Raveel Museum in Machelen aan de Leie is a perfect way to discover a great modern Flemish master. As for the Blandijn… the best discoveries are to be done there!

You were born in Italy. Before coming to Ghent, you also traveled to London, Leiden and Basel. How did you experience this academic globetrotting? Which part of your travels did you find most adventurous?

Exactly ten years ago I moved abroad, to work on my bachelor thesis at the Papyrological Institute in Liège. Since then, all my destinations have been following the papyrological trail. In London I worked on economic history; in Leiden I worked on an unedited papyrus for the first time; in Basel I approached papyri from an environmental history perspective and, finally, in Gent I started working on the materiality of papyri. The real adventure for me was to find out how a new place would shape my way of living, how new people would impact my life and how many new things I would learn from those experiences, both personally and academically. Many of the things I am proud of knowing today, I have learnt from my friends, my colleagues (they often coincide) and my supervisors. It has not always been easy, but the effort was certainly worth it. And here is what I cherish the most: the support and example I have received from the people I met made me aim for better things and made me believe I can achieve them, too.

“Paris is my rehab!”

Right now, you are in Paris for your research. What are you doing there? Covid has made that quite the adventure as well! Can you describe how this situation impacted (or still impacts) your experience?

In Italian one would say that I am quite a pantofolaia, I love the cosiness of the house, working from the sofa and having a hundred snacks a day, while wearing my pantoffels. For many years I tried to keep this under control, but Covid and the working-from-home policy have paved the way to disaster! Paris is now my rehab, I go out and work in the papyrology library – surrounded by trees and greenery – and from cafes. There are countless exhibitions and so many things to discover that whenever I am inside the house I feel like I am missing something out there. I am in Paris because I do a joint PhD between UGent and the Ecole Pratique des Hautes Etudes, home to my second supervisor — aren’t I lucky! My first research stay in Paris was supposed to start in February 2020. Ça va sans dire: that never happened, but it is never too late to be inspired by Paris for some good writing.

Final question: days are getting longer, birds and flowers are awakening… What is your favourite season? What do you like about it? And what do you look forward to in this year, particularly?

Spring in Paris (which I recently found out), summer in Italy and autumn in Gent. As a rule, I like change, as long as it does not change to rainy and windy days. The current year has already been filled with discoveries, both personally and academically and I only look forward to what is to come! But I suggest asking me the question again in January, right before the end of my PhD!

We certainly will – good luck with everything and enjoy the rest of your stay in Paris! 

Another year and a half to go in his PhD research: Ezra la Roi is our staff member of the month. Linguist and cheerful colleague with a taste for the good Belgian beer (discover which one is his favourite below), Ezra even knows how to explain his research to a lay audience – the biggest challenge of all! Tine Scheijnen talked to him during his stay in Cambridge. 

Ezra, as we can see online, accessible research is important to you! You work on a very specific case of Greek linguistics. Could you explain it to us in layman’s terms?

Yes I think that providing access to your ongoing research and interacting with other scholars about it along the way is even more important in pandemic times. My PhD topic is the history of counterfactuals. Think of the famous song titles Wish you were here (Pink Floyd), What could have been love (Aerosmith), If I were a boy (Beyoncé). Such phrases all deal with events that can or could not take place for some reason. So you might wonder: why would you talk about such things at all? The fact is that we actually talk and think counterfactually all the time (if I were you, I would not do it or if he had passed the ball more often, we would have won the game), and likewise did the Greeks. It is up to me to map how such expressions were used in various periods of Ancient Greek and chart their changes over time.

We talk and think counterfactually all the time, and so did the Greeks

You are in the UK right now for your research. Why Cambridge? How are you getting on with your work? Did you meet any interesting colleagues yet? 

I chose Cambridge quite early on in my PhD because prof. Geoff Horrocks was in my advisory committee and he is an expert on the diachrony of Greek (incl. on the verbal system). Cambridge also has quite a unique mix of well-known specialists on early Indo-European languages as well as Post-Classical Greek, something which, apart from lovely Ghent of course, is quite hard to find. It is truly inspiring to be allowed to work in Cambridge, a beautiful town with many quaint places to walk to on my breaks. I’ve met quite a lot of different people so far, but the most recent (and decidedly daunting) encounter was probably the linguistics seminar that I gave on my findings. It was the first face-to-face seminar in a while so the pressure was on, but there was much discussion which is always good, also when there are differences in view.

There is more than one challenge to travelling to the UK nowadays: there is corona, there is Brexit… Has any of this interfered with your travel plans? How is the situation now?

My exchange was planned way earlier in my PhD but had to be postponed due to the pandemic. Brexit did not really interfere, apart from making it much harder for me to travel to the UK during the pandemic in general. However, the UK has removed many restrictions quite early so that I can go to the pub as “normal” and meet more people than I would have before.

It has been fantastic to catch up on some time lost due to the pandemic

A little bird told us you are very happy to be in the UK for another reason, too! How are you spending your free time?

The ulterior motive for the UK was indeed to see my girlfriend more. She lives and works near Nottingham, which is about 2 hours from Cambridge. It has been fantastic to be able to spend the weekends with her, exploring Cambridge, the countryside around Cambridge and go on small weekends away to catch up on some time lost due to the pandemic. It will be hard to go back to long distance visits every month after this for the remainder of my PhD, but I’m sure this Cambridge experience will only increase our motivation to find a place together as soon as possible.

And a final question: Easter is almost upon us, and Easter (in Belgium at least) means chocolate! What do you miss most from Ghent, now that you are in the UK?

Needless to say, of course I miss my friends in Ghent and my many lovely colleagues. When it comes to things that are delicious but bad for you, I normally have zero self-control. I tend not to buy chocolate or, even worse, liquorice for that very reason… Still, I would love some strong Belgian beers, for example my favourites Chimay blauw or Gouden Carolus, although I guess the fact that English ales have less alcohol is a healthier alternative. Nonetheless, few things beat Belgian fries, a spicy crizzly and then washing it down with some Belgian beers.

We will see if we can convince a take-away service to deliver some to you in Cambridge. If not, we are looking forward to welcoming you back to Ghent to enjoy them together! In any case, we wish you a very fruitful time in the UK, and plenty of enjoyable weekends to go with it!

So close no matter how far…
#EmployeeOfTheMonth August, researcher and DBBE team member Lev Shadrin says “hi” from Russia. Read all about long distance team spirit, dodecasyllabic Fingerspitzengefühl and ukulele schedules in this interview!

Dear Lev, as we are having this interview, there are quite a few miles between you and Ghent! How are you and your family doing? And can you give us a sneak peek of your “working-from-home” location?

Lev: Absolutely, thank you for this fantastic opportunity! Right before the coronavirus measures were implemented in March, I managed to catch one of the last flights and return home to stay with my family in Moscow. My daughter turned five in February, and the lockdown has been especially difficult on her, since her usual interaction with friends was drastically limited. We came up with a parents-child activity schedule (artfully implemented in crayons every Sunday) to make the lengthy homebound days bearable, and structure the limited time and apartment space between work and relaxation. Ukulele and chess lessons, yoga and gymnastics, Zoom seminars and Greek manuscripts came together to shape our, admittedly intensive, lockdown period. As the restrictions were relaxed slightly, we moved away from the city into a countryside house (also known as a “dacha,” a staple of Russian countryside culture for centuries), which was a welcome change of pace and location. Gazing at the endless grassy fields and feeling a fresh summer breeze while transcribing a medieval manuscript is a unique experience indeed.

In retrospect, my return was the right call, and I am grateful for the support coming from my team and supervisors. My teleworking may be “longer-than-average”-distance, but it is fascinating how seamless and user-friendly the transition has been. The debate on the future of long-distance research and teaching is still ongoing, and I am curious to see how the existing technology will shape our approach and methods.

Working with manuscripts can get as exciting as following a detective investigation

You are affiliated to Ghent as a research assistant for one year. What are you working on? Why did you decide to come to Ghent?

Lev: Currently I am part of the wonderful research team, who have been compiling and maintaining the database of Byzantine book epigrams for over a decade. I mainly focus on investigating primary and secondary sources, from manuscript catalogues and articles to digital repositories, in search of new material to be identified, transcribed, and added to the database. My primary tasks also include updating the existing records, keeping them accurate, inclusive, and in line with our internal formatting regulations. There is a constant stream of scholarly contributions relevant to our research field, with new manuscripts being digitized all over the world, and exciting literary discoveries being published in academic articles. Therefore, I also focus on incorporating feedback from our numerous external contributors.

The concept of book epigrams is quite strict in its methodological definition; however, there are always grey areas to be aware of. A passage in verse may lack the paratextual relation within the manuscript, whereas another text may appear to be poetic only at a glance. The Byzantines often fused different literary forms together, combining prose and poetry, and this fusion is often apparent in the manuscript layout, where poems may be written in continuous “prose” passages without verse division. Therefore, it is essential to pay attention to secondary traits and details in order to identify the material relevant for our database. One of the basic – but nonetheless crucial – practical skills, which I have picked up during my first weeks at DBBE, involves tapping along with my fingertips while counting the syllables to keep track of the metrical structure. Invaluable when dealing with the commonly used dodecasyllabic metre!

Paleography has always fascinated me: working with manuscripts can get as exciting as following a detective investigation, searching for clues, witnesses, and suspects. During my MA at the Central European University in Budapest I was lucky to meet professor Floris Bernard, who introduced me to the world of Byzantine literature and poetry, and has later become my supervisor in Ghent. My decision to join the vibrant and highly professional UGent academic community was instantaneous. Similar to a manuscript folio, you can notice the formal traits, examine the layout, trace the ductus, recognize the scribal hand – and still trust your intuition to make the right identification.

Saying “good morning” in five different languages is almost therapeutic

Have you found virtual ways to keep in touch with Blandijn, during the lockdown? If we could pass on a message to your colleagues in Ghent, what would it be?

Lev: The team sticks together, even through the hardest of times. Chat messages have become the new primary form of our daily communication, and I feel that it is crucial to maintain group connectivity, especially during the teleworking period. We exchange messages regularly, discuss work-related issues, and share glimpses of our personal lives, the good and the bad. My mother was diagnosed with Covid-19 in April and had to spend almost a month at the hospital – the support my family and I have received from the team during that critical period was overwhelmingly positive.

We hold weekly video meetings, which are a wonderful way to keep in touch and see each other, even if only on a screen. Saying “good morning” in five different languages or sending greetings from our lockdown home offices is almost therapeutic in a way, as if I get to open a window to the outside world and check on my good neighbors.

I wish it was possible to send a long-distance virus-safe hug to each and every lovely person I have met during my time at UGent. I would appreciate if you could pass this on, with all the necessary precautions!

A garden does not bloom overnight

More than ever, this is a time to look forward! What would your ideal 2021 look like? Are you already making plans? Is there something good you want to remember from these strange times?

Lev: I feel that making plans for the future always involves reflecting on the past – it is, most likely, a result of my historian training. The past year has been challenging in many aspects, and once again I have come to realize the importance of human interaction, communication, and mutual support. I cannot possibly thank my colleagues enough for the time we have spent together at UGent, both in person and long-distance. Hopefully, in the year to come we will see the end of the pandemic crisis, and will be able to resume cultivating our connections and collaboration.

I find this horticultural metaphor to be most appropriate in these strange times: a garden does not bloom overnight, it requires regular tending, steady hands, and attentive care, especially in the wake of a disease. In the upcoming year I would like to focus on maintaining the delicate balance between my work and family – a challenging, but meaningful endeavour. I will continue exploring the wondrous world of manuscripts, branching out to source languages beyond Greek and Church Slavonic, and would also try my luck with a coding language. On the other side, my wife and I plan for our daughter to start school next September (they grow up so fast!), and we will do our best to make it a safe, enjoyable, and memorable experience for her.

We wish her and you a blooming transition back to a corona-free world as soon as possible… and hope to see you again once it is safe to travel, of course!

Van goud zijn ze: onze ATP-collega’s. Dagelijks helpen ze de proffen, lesgevers en onderzoekers uit de nood met kleine en grote praktische vragen. Waar vroeger elke taalafdeling haar strikte secretaris had, springen de collega’s elkaar nu steeds meer bij over de taalgrenzen heen. Eén van hen is onze #Medewerkervandemaand augustus Chantal Verween, globetrotter in haar vrije tijd en altijd bereid om naast haar collega’s Frans ook die van Grieks te helpen!

“Ons team van secretariaatsmedewerkers wordt alsmaar hechter”

Beste Chantal, jij werkt misschien in de eerste plaats ook voor andere talen, maar toch ben jij de voorbije jaren ook de steun en toeverlaat van een deel van onze Griekse collega’s. Kan je ons iets meer vertellen over je functie, en hoe je precies met ons in contact komt?

Chantal: Mijn job bestond er oorspronkelijk in om administratieve ondersteuning te bieden aan de medewerkers van de Franse afdelingen binnen de vakgroepen Taalkunde en Letterkunde. Elke afdeling heeft een secretaris zoals ik, en de afgelopen jaren is dat team van secretariaatsmedewerkers er alleen maar hechter op geworden. We vullen elkaar aan waar we kunnen en kunnen noodwendigheden op die manier mooi opvangen. Zo komt het dat de meeste secretariaatsmedewerkers tegenwoordig niet louter voor één taal werken, maar ‘taal-overschrijdend’, zeg maar.

Ik zorg o.a. voor de administratieve afhandeling van dienstreizen (het boeken van vluchten en/of treinen, hotels,…) en de terugbetaling van onkosten. Ik doe bestellingen bij allerhande leveranciers (vb. boekbestellingen) en verwerk de facturen hiervan. De financiële status van projecten volgen we op in SAP. Ondersteuning bieden we ook bij het organiseren van evenementen (inschrijvingsgelden ontvangen, uitgaves verwerken, restaurants reserveren, materiaal aanleveren, onthaaldesk bemannen, enz.), maar er kan ook beroep gedaan worden op de secretariaatsmedewerkers bij het organiseren van examens. Ik vergeet zeker nog kleinere taken, maar samenvattend kan je wel stellen dat we een algemeen aanspreekpunt zijn voor alle praktische of administratieve vragen. En niet alleen collega’s, maar ook studenten staan we uiteraard met plezier te woord!

Jij hebt, van waar je zit, natuurlijk een mooi zicht op het samenspel tussen alle taalafdelingen. Steek je zo ook dingen op over het onderzoek of onderwijs van die verschillende talen? Wat zijn jouw indrukken over de afdeling Grieks?

Chantal: Ik krijg heel veel teksten (cursusmateriaal, thesissen, boeken) in handen, maar echt tijd om alles te lezen, heb ik niet. Gelukkig krijg ik af en toe een verkorte versie of uitleg van een collega, wat wel fijn is: zo kom ik te weten wat mijn academische medemens bezighoudt! Ik krijg van literaire collega’s af en toe ook wel eens tips voor een goede roman, en dat is altijd mooi meegenomen, nietwaar? Van de afdeling Grieks, bijvoorbeeld, volg ik de facebookpagina. Zo blijf ik op de hoogte!

 “In het Colosseum voel je gewoon de kracht, de moed van de gladiatoren”

Jij staat bekend als een echte globetrotter! Staat of stond de antieke wereld eerder al eens op jullie lijstje? Of kwam je er op een andere manier al eerder mee in contact?

Chantal: Niettegenstaande het feit dat ik al veel van de wereld gezien heb, is het ‘to do’-lijstje ook nog heel lang! Mijn reispaspoort bevat voornamelijk stempels uit overzeese gebieden zoals de Midden-Amerikaanse landen, de Caraïben, enkele Afrikaanse en Aziatische landen alsook Nieuw-Zeeland, onze verste bestemming ooit! Maar rondreizen in Europa is de laatste jaren ook geïnfiltreerd in ons reisgedrag. Hoogtepunt van deze bestemmingen is voor mij ongetwijfeld Rome, met het machtige Colosseum on top of the list van bezienswaardigheden. De lucht is daar beladen van geschiedenis: het is één van die plekken waar je je ogen dicht doet, en je terug kan springen in de tijd. Als je je fantasie de vrije loop laat, zie je dan de gladiatoren die hun enthousiaste toeschouwers op de tribunes begroeten alvorens ze hun gevecht in de arena aangaan. De angst, de kracht, de moed, de razernij, de onmacht, de overwinning en de verslagenheid… je voelt het er allemaal. Geweldig toch?

Athene en de rest van Griekenland staat ook al enige tijd op mijn verlanglijstje. Jaren geleden was ik er bijna heengegaan, maar toen had men net beslist om de Acropolis in de stellingen te zetten voor renovaties. De reis werd daarom uitgesteld en is er tot nu toe nog niet van gekomen. Binnenkort, zeker weten. Dus als jullie tips hebben, altijd welkom in ruil voor de tips die ik jullie kan geven over de rest van de wereld!

Nu de Blandijn terug tot leven komt, beginnen ook de reisverhalen weer de kop op te steken! Waar bracht / breng jij dit jaar je vakantie door?

Chantal: Ik ben dit jaar al naar Sardinië en Oostenrijk geweest. De eerste bestemming was een roadtrip met de huurauto over het hele eiland. In de buurt van Oristano moet je zeker de area archeologica di Tharros bezoeken! Naar en in Oostenrijk heb ik mij met de (nacht)trein en bus verplaatst. Wenen en Salzburg zijn mooie steden en de bergen rond Innsbruck waren het ideale decor voor enkele mooie wandelingen. In november zal ik ook nog een paar weken vakantie genieten. Onze vliegtickets liggen nog niet vast, maar het plan is om naar Florida te gaan, met een pitstopje op de Bahama’s.

We wensen je nog veel reisplezier, zowel naar de antieke wereld als ver daarbuiten!

Onze #Medewerkervandemaand juli Rachele Ricceri staat met één been in haar geliefde Sicilië, met het andere in Gent, waar ze al 7 jaar met plezier woont! Wij contacteerden haar tijdens een wel heel prestigieus zomerverblijf… en zoals altijd stond ze ons enthousiast te woord in vlekkeloos Nederlands!

Rachele, deze zomer ben jij niet veel in België! Waar ben je op dit moment?  

Rachele: Ik zit momenteel in Dumbarton Oaks, een onderzoekscentrum in Washington DC verbonden aan de Universiteit van Harvard, dat zich onder meer specialiseert in Byzantijnse studies. Samen met andere collega’s uit verschillende landen (inclusief Julie Van Pelt, van onze Afdeling Grieks!) ben ik hier tot eind juli Summer Fellow, wat betekent dat ik een fantastische zomer mag spenderen vol boeken, musea en wandelingen om de Amerikaanse hoofdstad te ontdekken. Dat is een bijzonder rijke en leuke ervaring, zowel op wetenschappelijk als op menselijk vlak.

“Trots op het internationaal gewaardeerde project waaraan ik meewerk”

Je onderzoek heeft je jaren geleden al vanuit Italië naar België gebracht. Kan je ons iets meer vertellen over je onderzoeksparcours?

Rachele: Ik heb een filologische achtergrond en in 2012 kwam ik naar België om mijn doctoraat over de poëzie van Gregorios van Nazianze af te ronden. Het jaar nadien ben ik beginnen werken in het DBBE-team: sindsdien werk ik mee aan een project dat wordt gewaardeerd door de internationale wetenschappelijke gemeenschap, en waarop ik trots ben. Dit jaar in juni is er een nieuwe versie van de database gelanceerd: vergeet zeker niet om hem te ontdekken!

Mijn interesse in poëzie en manuscripten leidde er bovendien toe dat ik een onderzoeksproject startte over de receptie van de psalmen in Byzantijnse poëzie. Ik bestudeer voornamelijk de epigrammen die middeleeuwse scribenten kopieerden bij de psalmen ter ere van David, die vaak vergeleken werd met Orpheus. Mijn (werk)dagen worden gevuld door een fascinerende wereld van tientallen (of honderden) Byzantijnse manuscripten. Geen twee zijn dezelfde!

“Gent is mijn tweede thuis geworden”

Intussen woon je, samen met je gezin, ook al zeven jaar in Gent en jullie kennen de stad van binnen en van buiten! Wat is je favoriete plekje? Hebben jullie intussen typisch “Belgische gewoontes” opgepikt? En welk stukje Italië zou je óns graag bijbrengen?  

Rachele: Het is waar! Na 7 jaar is Gent mijn tweede thuis geworden, of misschien nog iets meer. Als ik op mijn (bak)fiets zit, hou ik van het licht van de opkomende zon achter de Boekentoren vanuit de Coupure, en natuurlijk mis ik nooit een kans om een foto te nemen aan het water, zoals bij het Gravensteen of de Lievekaai! Door de jaren heen is mijn relatie met de stad echter geëvolueerd. Ik moet toegeven dat ik een expert ben geworden op vlak van speelplaatsen voor kinderen, waar je me veel vaker kan vinden dan in bars.

Aan de andere kant behoudt Sicilië nog altijd een heel belangrijk plekje in mijn hart… en in mijn maag! Het zou geweldig zijn om ook de “granita e brioche” in Gent te kunnen proeven; dat is het zeer geurige ontbijt dat typisch is voor de Siciliaanse zomers.

Ten slotte: jij bent nu aan het werk, maar het is ook zomer! Hebben jullie nog leuke vakantieplannen?

Rachele: Ja, natuurlijk, spannende plannen! Geen Italië dit jaar, wel little Italy. Na het einde van mijn Fellowship in Dumbarton Oaks, zal ik nog enkele dagen in Amerika blijven om New York te bezoeken, samen met mijn gezin.

Ze is taalkundige, schrijft gedichten en kijkt als Italiaanse naar Belgische tv-shows: onze #medewerkervandemaand Eleonora Cattafi heeft heel wat te vertellen over haar onderzoeksverblijven in België en de spannende weken die voor haar liggen!

Dear Eleonora, this is your second time in Ghent and your second year in a row at Ghent University! Last year, you were still a master’s student, this year you are here as a scientific employee. Why have you twice (!) chosen this university? What have you studied / worked on?

Eleonora: Yes, it is always funny trying to explain my exact status here! Everything started with me being a Classics student at the University of Pisa: I planned to write my master’s thesis on non-nominative subject constructions in Ancient Greek, so I contacted UGent Professor Jóhanna Barðdal, who was investigating cross-linguistically the properties of oblique subjects with the project EVALISA (The Evolution of Case, Alignment and Argument Structure in Indo-European). I then applied for a mobility grant for the completion of thesis work abroad, which allowed me to come to Ghent for the first time. The experience was really positive: my scholarship lasted from February to May 2018, but I was offered the great chance to stay as a research assistant until the end of the project in September! In the meantime I met Professor Klaas Bentein and I was interested in his work in Greek linguistics, so by the time of my graduation in Pisa I applied for a traineeship post lauream and I had no doubt in choosing Ghent again! As a result, since this February I have been working on Klaas’ project EVWRIT (Everyday Writing in Graeco-Roman and Late Antique Egypt): even though language remains my first love, thanks to my dear friends and colleagues I am also learning a lot about papyrology and how every aspect of the text, including materiality, is important to convey meaning.

About linguistic ambitions and “how to be an Italian in Belgium”

There are some exciting times ahead, for you have also submitted a PhD proposal. If it is accepted, you will come back to Ghent for no less than four years. We are very much crossing our fingers for you, of course! What would you like to investigate?

Eleonora: Thank you so much for the support! I have applied for a doctoral scholarship to the FWO and the BOF research fund and I am waiting for the outcomes to be revealed. The project I would like to carry out is a historical sociolinguistic study of headed relative clauses in a corpus of Greek documentary papyri consisting of letters, petitions and contracts from the 1^st to the 8^th century AD. In particular, I am interested in examining a number of features of the relative construction, such as the syntactic function or the semantic typology, and their distribution: the main idea is then to investigate how the linguistic complexity of the clause can serve as a signifier to mark higher social contexts. I really like how this approach would integrate different branches of the discipline and try to disentagle the very debated notion of complexity and its sociolinguistic implications. Moreover, as my proposal is affiliated with the EVWRIT project, I would be able to do research in the same group I am currently in. I can say that I am enthusiastic about the perspective of being a PhD student in Ghent, but I know that the selection process is extremely competitive, so at the moment I prefer not to get too hopeful!

By now, the city of Ghent must be in your blood! Do you already feel at home, here? And could you give a word of advice to other Italian students who would like to visit Belgium?

Eleonora: You are right, considering the last year and a half of my life I have actually spent more time at the Blandijn than in Italy! Ghent is already a home for me: I am very fond of the people I met, and I particularly like the fact that there are so many activities and events both at the University and in the city, including opportunities to practice different languages! To other Italian students I would suggest to immerse themselves in the culture as much as possible. The environment is very international and they will always find fellow Italians when they need to share the nostalgia of their beautiful home country and of their grandmother’s cooking, but I think they should not miss the chance to become a little more Belgian during the stay! Learning some Dutch as well as enjoying Flemish tv shows and music has been very interesting to me, and most of all fun. Speaking of which, at the end of the month I will attend my first music festival here, a true Belgian experience I am very much looking forward to!

“Freezing winter” and the poetess in Eleonora

We have been told you write poetry in your spare time! Could you tell us a bit more about that fascinating hobby? 

Eleonora: Your informants are correct! Poetry is something I really cannot do without because it allows me to take care of words and connect personal involvement to universal themes. Even if I do not always have time to dedicate to it, I read and write it whenever I find a moment for myself, so mostly at night! I remember the first poem I wrote when I was seven, it was called “Freezing winter” and although my teacher liked it I think it was pretty ugly! Nevertheless, during high school I started to take part in literary competitions and to publish in collective anthologies. Lately I have been working on a topical collection of my own poems: it will probably take some time to finish since I usually do a lot of limae labor after the first inspired draft, but I will certainly keep you updated about it!

I would also like to take this opportunity to express some heartfelt thanks, in particular to my past and current Ghent supervisors, to my EVWRIT colleagues Antonia, Emmanuel, Geert, Serena and Yasmine for being the best team I could have ever dreamed of, and to all the people of the Linguistics department and the Greek section who have made this time in Ghent so special for me. I hope to see you again very soon!

We hope the same, dear Eleonora! Good luck in the next few weeks and have a lovely summer!

Dat onze doctoraatstudenten méér doen dan alleen aan hun bureau zitten schrijven, hebben we al eerder verteld. Maar wisten jullie dat onderzoekers soms ook eens graag een poosje van bureau (en land) veranderen om béter te kunnen schrijven? Wij mailden met #MedewerkervandeMaand mei Olivier Demerre, die doctoreert bij prof. Koen De Temmerman en momenteel zijn kamp heeft opgeslagen in Cambridge. Lees hieronder waarom dat voor zijn onderzoek zo nuttig is en op welke gekke manier de lokale bibliotheek daar haar boeken sorteert!

Hi Olivier! We had to contact you from a distance, for you are not in Belgium at this moment! You are on a research stay in Cambridge for about 3 months. Can you tell us a bit more about why that place is interesting for your research?

Olivier: Hello there! One of my prime motivations to go to Cambridge was to interact with other researchers working on the ancient novels who live and work here and especially with members of my DBC (Doctoral Advisory Committee: they are international experts who advise PhD students during their research). My second motivation was to gain access to books and online resources that are not available in Ghent. The Cambridge libraries have very rich collections! Moreover, this university obviously attracts lots of researchers from all over the world, so there are often high quality talks and the overall atmosphere is very stimulating. Finally, and most importantly, England provides a wide range of culinary resources that are of high value for my research.

About colleges and strange library habits

How are you spending your working time over there? Do you have an office desk as you do in Ghent?

Olivier: Unfortunately I do not have office space here! But there are many places where you can work. The University Library is huge and always has a quiet corner to spare. There is also a cafeteria inside the Library. It is a bit difficult, though, to find books since they are ordered by size (!). The Classics Faculty Library is where most of the classicists work. And I also have access to a library and a study room within the College I am affiliated to (St John’s). Finally, I can also work from home: the place where I stay is connected to the university wifi, so I have access to lots of online resources.

Leaving home for a few months must require quite some practical organization! Of course, this is not the first time you move to a new country for a longer period, so you must be an expert by now. Was it easy to find a place to stay? How do you like this “retreat” from a personal point of view?

Olivier: It was a bit stressful at the beginning since Cambridge is quite a small city, with lots of students. This means that finding an affordable place to live can prove rather difficult. My host in Cambridge (the professor who also arranged my letter of invitation and whom I was particularly keen to meet for my research) was so kind as to work out an affiliation with a College (St John’s) for me. Colleges are like little research units and student communities at the same time: the affiliated students live there during term and some researchers have an office. Colleges do not only provide food and additional education to the students, but also host a library and organize lectures, many have a choir or sports’ teams. The oldest have long traditions and beautiful historical buildings, which are popular tourist attractions, too. St John’s, for example, has its very own ‘Bridge of Sighs’! The College I am affiliated to for the duration of my stay had a few properties to let and I was offered one. I was also lucky enough to receive a FWO scholarship. The FWO basically handled the other travel practicalities.

Cambridge beyond research…

Finally, being abroad always gives one a chance to explore nice places! Have you been able to enjoy the surrounding areas in your spare time? And/or are you planning a holiday there, before returning to Belgium?

Olivier: Cambridge is a green city, there are lots of parks and meadows where you can wander and relax when it’s sunny outside. The sun has been surprisingly present since I arrived there! I also took the opportunity to visit the city, which I did not know well. I am planning a visit to surrounding towns in the week-end: London, for instance, is less than an hour away, and possibly a trip to Edinburgh in June.

Het gebeurt hier zo af en toe, maar het blijft altijd even spannend én indrukwekkend: een jonge collega die zijn of haar doctoraat afwerkt! Deze maand zetten we met plezier Julie Van Pelt in de schijnwerpers als #MedewerkervandeMaand april. Zij werkt nog steeds als doctoraatstudente bij prof. Koen De Temmerman en heeft, ook nu haar proefschrift net is ingediend, nog heel wat omhanden op onze afdeling. Lees hieronder het verslag van enkele spannende maanden, een dag die de verbeelding tart en vele welverdiende zonnige terrasjes.  

Proficiat, Julie! Vorige maand heb jij hebt je doctoraat ingediend! Kan je ons kort vertellen waarover je onderzoek gaat? 

Julie: Heel erg bedankt! In mijn onderzoek bestudeer ik vroege Byzantijnse hagiografie, ofwel christelijke verhalen uit de late oudheid over heiligen, geschreven in het Grieks. Ik heb me beziggehouden met een specifiek type van verhalen, namelijk verhalen over heilige vrouwen of mannen die zich anders voordoen naar de buitenwereld toe dan wie ze in werkelijkheid zijn. Sommigen doen alsof ze gek zijn, anderen (in de regel vrouwen) vermommen zich als iemand van het andere geslacht om zo een mannenklooster te infiltreren, en nog anderen verbergen hun ware identiteit voor hun naaste familieleden. Het gegeven van vermomde identiteit is behoorlijk opmerkelijk binnen de context van christelijke heiligenverhalen, zeker als je bedenkt dat in vroegchristelijke literatuur vermomming doorgaans met de duivel werd geassocieerd. Bovendien werd binnen de vroegchristelijke cultuur elke vorm van ‘doen alsof’ veroordeeld, bijvoorbeeld ook het aannemen van een andere identiteit in het kader van een opvoering in het theater, dat gezien werd als het terrein van de duivel precies omwille van de associatie met illusie en bedrog. Ik heb daarom de verscheidene verhalen waarin een heilige zichzelf vermomt en als een ander voordoet samengebracht en getracht ze te analyseren vanuit het oogpunt van performance, om zo de keuze van hagiografen voor dergelijke ogenschijnlijk problematische onderwerpen te verklaren. Ik toon aan (of dat hoop ik althans!) dat de teksten in kwestie schatplichtig zijn aan het vroegchristelijke gedachtegoed omtrent theater en performance, en als doel hebben de relatie tussen illusie, werkelijkheid en waarheid te bevragen.

Het idee dat de dag die al vier jaar lang zo onbereikbaar had geleken – de dag waarop ik het proefschrift zou ‘af’ hebben – nu was aangebroken, voelde heel onwerkelijk.

Ze zeggen wel eens dat die “laatste maanden” behoorlijk speciaal zijn. Hoe heb jij die ervaren? Hoe voelt het nu eigenlijk om dat werk van jàren afgedrukt te zien en in te leveren? En hoe kijk je aan tegen de interne en publieke verdediging, die nu volgen? 

Julie: Dat is een hele belevenis allemaal, inderdaad. Toen ik, na enkele intense laatste weken, het manuscript had opgestuurd om afgedrukt te worden, kon ik het eigenlijk niet geloven – letterlijk! Het idee dat de dag die al vier jaar lang zo onbereikbaar had geleken – de dag waarop ik het proefschrift zou ‘af’ hebben – nu was aangebroken, voelde heel onwerkelijk. Ik denk dat het een goed idee was om maar meteen een vakantie in te plannen na de indiendatum! Nu heb ik even rust gehad en kan ik stilletjesaan weer alles in me opnemen en genieten van het resultaat van mijn werk. Al staat het verdedigingsgebeuren inderdaad nog voor de deur… Door de opeenvolging van enkele intense laatste weken arbeid en het plotselinge loslaten van dat alles na het indienmoment, heb ik momenteel wat afstand van mijn werk, en ben ik ook weinig bezig met de aanstaande verdediging, die momenteel heel veraf lijkt. Al ben ik er zeker van dat, wanneer de datum naderbij komt, de stress toch zal toeslaan!

Een doctoraat schrijven geeft de doctoraatstudent toch wel een duidelijk doel. Eens dat af is, ligt de weg weer open! Heb je al plannen voor de toekomst? 

Julie: Dat is mooi gezegd! De leegte is uitnodigend en stiekem ook een beetje beangstigend. Tijdens de laatste jaren van je doctoraat rust er een grote druk op je, maar tegelijk heb je ook een duidelijk doel, wat houvast biedt. Nu moet ik als het ware ‘opnieuw’ beginnen. Gelukkig had ik al genoeg kleinere projectjes en engagementen lopen om mij voorlopig zoet te houden. Ik werk bijvoorbeeld nog enkele publicaties af, bereid enkele colleges voor, en binnenkort ga ik op research stay naar de V.S., waar ik aan een vertaalproject zal werken. Uiteindelijk heb je het al snel te druk, wanneer je denkt veel tijd te zullen hebben! Tenslotte hoop ik tijd te kunnen vrijmaken om enkele ideeën voor een nieuw onderzoeksproject uit te werken. En daarnaast wil ik vanaf nu beslist tijd maken voor enigszins verwaarloosd geraakte hobby’s, vrienden en familie!

Je schrijfsels worden vaak beter wanneer je er even afstand van hebt kunnen nemen.

Ten slotte: na al dat harde werken heb je in ieder geval wat rust en ontspanning verdiend! Hoe geniet jij er momenteel van? En heb je nog tips voor onze collega’s die nog aan hun “laatste maanden” bezig zijn? 

Julie: Ik geniet nu inderdaad volop van vrije tijd! Leuke dingen plannen in het weekend, tijdig naar huis keren na een werkdag op kantoor, taart bakken, een boek lezen (jaren geleden was dat!), en zelfs banale huishoudelijke klusjes maken me blij. En wanneer het mooi weer is… gewoon een terrasje doen! Hoe dan ook heb ik tijdens het schrijven altijd geprobeerd om mijn weekends te vrijwaren of toch voldoende ontspanning te voorzien. Dat had ik echt nodig om productief te blijven op de andere momenten. Je schrijfsels worden vaak beter wanneer je er even afstand van hebt kunnen nemen. Dat is dan ook dé tip die ik zou meegeven. En tot slot: vergeet niet te genieten tijdens al dat afzien, want je werkt (meestal toch) maar één keer je doctoraat af!

We komen zeker supporteren op je verdediging! In de tussentijd wensen we je het allermooiste lenteweer toe om volop te genieten van wat je al bereikt hebt.  

Elk jaar organiseert het Belgisch Koningshuis een lenteconcert. Dit jaar brachten Hunne Majesteiten de Koning en de Koningin bij deze gelegenheid hulde aan jonge academici en wetenschappers.

“Met hun creativiteit, hun dynamisme en hun zin voor vernieuwing reiken jonge academici en wetenschappers de bouwstenen aan voor de samenleving van morgen.”

Gisteravond was het zover: in het Koninklijk Paleis te Brussel werd een vijfhonderdtal genodigden in het bijzijn van de Koning en Koningin, Prinses Astrid en Prins Lorenz vergast op een avond van Napolitaanse volksliederen, gebracht door het Bel Ayre ensemble. Daarna volgde een receptie.

De genodigden kwamen uit heel België. Ook onze collega’s prof. Koen De Temmerman, prof. Klaas Bentein en dr. Tine Scheijnen waren van de partij.

Het concert, dat werd gefilmd, kwam tot stand in samenwerking met het Festival van Vlaanderen en de Festivals de Wallonie. Het wordt op 10 maart 2019 om 12u op uitgezonden op één.

Lenteconcert aangeboden in het #KoninklijkPaleis als eerbetoon aan jonge academici en wetenschappers. Met hun creativiteit en dynamisme reiken ze de bouwstenen aan voor de samenleving van morgen. #FestivalVanVlaanderen @Les_festiwals @een @rtbf #BelgianRoyalPalace #MonarchieBe pic.twitter.com/J3Q8o6CgZl

— Belgian Royal Palace (@MonarchieBe) February 28, 2019