Author: Evelien Bracke

Our #employeeofthemonth #medewerkervandemaand is Claire Jackson, who recently started working for Professor Koen De Temmerman’s ERC project.

Hi Claire! You just started a postdoctoral fellowship in our Section as part of Professor Koen De Temmerman’s Novel Echoes project. Welcome to Ghent! How are you finding Belgium and the UGent?

Thank you! I’m really delighted to be here – it’s a wonderful city and a fantastic university. I’ve been enjoying getting to know the city– I’ve spent quite a bit of time in Brussels because my brother has been living there for the last five years or so, but I didn’t know Ghent at all before I arrived. I like the city’s mixture of medieval and modern, and I’m really enjoying the sense of community here at UGent – I’m particularly grateful to all my colleagues who’ve helped me with my (very basic) Dutch and shown me the important things in life like where the best frituren are!

I’m looking forward to exploring the music scene in Belgium as well – I must confess that in recent years I’ve dropped the piano more in favour of bass guitar…but I’m sure it’ll all come back to me!

Your research so far has focused on concepts of fiction in the ancient novel. What is your plan for your three-year post in the Novel Echoes project?

My previous research has looked primarily at how ancient novelists conceptualise fiction in their works – in other words, I’ve been less interested in external theoretical models of fiction which might have shaped the ancient novel and more curious about how the novels explore ideas about fiction from within. I’m now looking at how these self-presentations of fiction impact the novel’s early reception history. There’s a real gulf between how novels are explicitly referred to in later texts and their wider unspoken influence, and what I’m researching is how we bridge that gap between the theory and the practice.

The early testimonia to the ancient novel which are often quite limited, even critical, in how they refer to the novels – for example, you have the late fourth/early-fifth century physician Theodorus Priscianus prescribing reading novels as a cure for impotence! – but then you see lots of texts, both religious and secular, make use of novelistic themes, motifs, and language in places you wouldn’t expect such erotic texts. What I’m researching at the moment is how the ninth-century patriarch Photius describes novelistic fiction in his Bibliotheca, building on some articles I’ve written about the fragmentary novelists Antonius Diogenes and Iamblichus, and from there I want to use this as a jumping-off point to explore novelistic fiction in tenth-century texts. What I’m hoping to do overall is to tease out the early reception history of the novel in a way that’s never really been done before and to develop a methodology which allows us to bring together these patchy testimonia and thematic intertextual references in a more holistic way.

You previously studied and worked at Cambridge. Can you tell us a little about your academic experience in the UK?

I stayed at Cambridge for a very long time, looking back at it… I did my Masters and PhD degrees at King’s College, and then I joined Sidney Sussex College in 2017 as a Language Teaching Associate and Director of Studies, which was conceptually a big move but in practice was only five minutes down the road! I got to work with some wonderful people during my PhD (I was supervised by Simon Goldhill and Richard Hunter, and Tim Whitmarsh was one of my examiners) and I really enjoyed the combination of teaching and research that I was able to do throughout my time there. For example, I worked alongside the Greek Imperial Epic project which ran from 2013-2017 for some time, and I organized a number of conferences in Cambridge on Heliodorus’ Aithiopika, epistolary fiction, and failure in classical literature (!). My post-PhD job involved a lot of language teaching in both Greek and Latin and I was also an academic tutor for the Classics students at my college, so I spent a lot of time interacting with students. It was hard to leave them, as I loved working with them and seeing them grow, but it’s been so nice to stay in touch and hear how they’re getting on.

What I’m hoping to do overall is to tease out the early reception history of the novel in a way that’s never really been done before and to develop a methodology which allows us to bring together patchy testimonia and thematic intertextual references in a more holistic way.

Is there anything you’re particularly looking forward to exploring in Belgium in the next few years? And are you going to play the piano for us at some point?

I definitely want to continue exploring Flanders – I’ve really fallen in love with the landscape here and I’m very much looking forward to getting to know the whole area better. I’m also very eager to learn Dutch properly – I’m really enjoying the little bits and pieces I’m picking up, and I’m excited to formally study it soon. I’m looking forward to exploring the music scene in Belgium as well – I must confess that in recent years I’ve dropped the piano more in favour of bass guitar…but I’m sure it’ll all come back to me!

Good luck with your work, and with the bass!

Interview by Maria Tomadaki:

I am pleased to have a  discussion with our current staff member of the month (#medewerkervandemaand), Sien De Groot, a beloved and very active member of our Greek section. Sien is currently preparing a PhD thesis on Byzantine book epigrams and in the past few years she has taken an active role in our section through various roles: as a teacher of ancient Greek, secretary of Het Griekenlandcentrum, coordinator and organizer of children’s workshops and other events (e.g. the Emeritus ceremony in honor of her supervisor, Marc De Groote), and most importantly as a devoted PhD student full of philological skills, energy and altruism.

Hello, Sien! Tell us about the topic of your PhD thesis and its relation to the Database of Byzantine Book Epigrams?

Hello, Maria! My PhD thesis deals with book epigrams, poems that were added to the main texts of Byzantine manuscripts. Over the last years, I have been hunting for such epigrams in manuscripts of Pseudo-Dionysius the Areopagite, a rather obscure and anonymous theological author from the early sixth century. I am now preparing an edition and analysis of these poems. As such, I have always (with much, much pleasure) been working on the Database of Byzantine Book Epigrams: I have added numerous transcriptions and other data to the corpus, and have enjoyed the time spent in our cozy team office, together with our very nice group of colleagues.

You have recently spent two months in Germany for a research stay at the University of Göttingen. Was this a fruitful and pleasant experience?

It certainly was! I am very thankful to the University of Göttingen and the Akademie der Wissenschaften for giving me this opportunity. I have experienced those two months as quite an intense period: I spent most of my time in the excellent theology library, writing as much as I could. The last two weeks of my stay, I consulted a large collection of microfilm images of manuscripts, which hugely enriched the material I had already assembled. I was also invited to a research seminar,  in which several doctoral students were reading and discussing theological passages by  Pseudo-Dionysius  – this is not an easy task: his writings are sometimes quite obscure and difficult to be understood, but the reading group managed to make the texts both understandable and pleasant. Moreover, I was very lucky to find a nice home shared with five housemates, who provided me with the necessary warmth and relaxation during evenings and  weekends. They even taught me how to bake sourdough bread, a skill that I was not expecting to take home from a research stay: I’m baking a fresh bread once a week now!

I am now preparing an edition and analysis of the epigrams in Pseudo-Dionysius the Areopagite. As such, I have always (with much, much pleasure) been working on the Database of Byzantine Book Epigrams: I have added numerous transcriptions and other data to the corpus, and have enjoyed the time spent in our cozy team office, together with our very nice group of colleagues.

As this is the final year of your PhD thesis, do you have any thoughts about future plans?

Right now, I am trying to focus on finishing my thesis and not to look too far ahead – first things first. There are several options: I could apply for a post-doc position, which would certainly be related to Byzantine manuscripts: they are my favorite topic! Other than that, I would also like to teach in a secondary school. I have always enjoyed offering our workshops to children, and I think that teaching Greek and / or Latin to young people is a very interesting and rewarding experience.

I was invited to a research seminar,  in which several doctoral students were reading and discussing theological passages by  Pseudo-Dionysius  – this is not an easy task: his writings are sometimes quite obscure and difficult to be understood, but the reading group managed to make the texts both understandable and pleasant.

Would you like to visit Greece one day and learn more about the Greek language and culture?

Of course my answer is ναι! I am slightly ashamed to admit it, but after having studied Greek for almost ten years now (I even took up some modern Greek), I have still not visited Greece. I would love to make a long road trip through Greece and its islands after finishing my PhD, to visit all of those famous and less-famous places, and experience the warmth of the Greek sun and the Greek people. And, of course, eat a lot of good Greek food… 😉

Onze #medewerkervandemaand december 2019 is Benjamin De Vos. Hoewel hij als assistent verbonden is aan de vakgroep Wijsbegeerte en Moraalwetenschap, is hij een graag geziene collega in onze afdeling! Waarover hij zijn doctoraat schrijft, welke taken hij zoal uitvoert als assistent, en wat hij met Grieks heeft, licht hij voor ons met plezier toe.

Dag Benjamin! We zijn blij jou als medewerker van de maand binnen de afdeling Grieks in de schijnwerpers te mogen zetten, want je bent tenslotte geaffilieerd lid van onze afdeling. Welke linken zijn er zijn tussen jou en het Grieks?

Al van in het middelbaar had ik een voorliefde voor Grieks en Latijn. Niet alleen voor de talen en de literatuur, maar ook voor al die culturele rijkdom die daarmee verbonden is: filosofie, astronomie, wiskunde, … Dit wou ik dan ook verder studeren aan de universiteit van Gent: Grieks-Latijn. Daar mochten we proeven van verschillende periodes, gaande van de archaïsche tijd tot de laatantieke tijd, en zelfs de hedendaagse tijd. Ik mocht verschillende facetten benaderen, waarvan twee toch heel belangrijk werden: klassieke religie en filosofie.

Mijn bachelorproef schreef ik over retoriek bij Paulus, in mijn masterproef ging ik dieper in op de enige, laatantieke christelijke roman die we nog hebben: de Pseudo-Clementijnen, waarvan we versies hebben in het Latijn, het Grieks en het Syrisch. Ik ging meer bepaald in op de structuur en inhoud van het loflied op overspel in dat werk. Na mijn Master, heb ik een post veroverd als assistent antieke wijsbegeerte, middeleeuwse wijsbegeerte en christendom bij Prof. Danny Praet en ben ik een onderzoeksproject begonnen over de filosofische en sofistische receptie in diezelfde christelijke roman, en voornamelijk de Griekse versie van die roman.

Al van in het middelbaar had ik een voorliefde voor Grieks en Latijn. Niet alleen voor de talen en de literatuur, maar ook voor al die culturele rijkdom die daarmee verbonden is: filosofie, astronomie, wiskunde, … Dit wou ik dan ook verder studeren aan de universiteit van Gent: Grieks-Latijn.

Je doctoraat heeft inderdaad ook alles met de klassieke oudheid te maken, en slaat tegelijk de brug met de filosofie. Wat onderzoek je precies?
Ik haalde al even aan dat ik inga op de filosofische en sofistische receptie in de Pseudo-Clementijnen. Dit werk gaat over een jongeman, Clemens van Rome, die teleurgesteld raakt in de filosofische scholen en de ‘waarheid’ die ze daar aanreiken. Hij wil op zoek naar ‘ware’ antwoorden op zijn vragen over het bestaan van de wereld (is die oneindig of niet?) en over de ziel (is die onsterfelijk of niet?). Zo komt hij terecht bij Petrus, de bekende apostel.

Bij deze apostel treedt hij in de leer op weg naar diens waarheid. Op die weg komen ze allerlei tegenstanders tegen, zoals Simon Magus (eveneens bekend uit het Nieuwe Testament), een grammaticus genaamd Apion, een Epicureëer genaamd Athenodorus en de astroloog Anoubion. Talrijke discussies komen aan bod, waarbij vooral intellectuele, sofistische en filosofische thema’s worden aangehaald, zoals de rol van de ziel, kennis, onwetendheid, de wereld, het kwaad, etc. Daar ga ik dan ook grotendeels op in: de receptie van Platoonse filosofie en Sofistiek in die vele discussies en de structuur van de Pseudo-Clementijnen.

Je bent ‘assistent’ bij de vakgroep Wijsbegeerte en moraalwetenschap. Wat houdt die functie precies in? Is dit heel anders dan een ‘traditioneel’ doctoraatstraject?
Ja, natuurlijk is dat heel anders. Als assistent werk je mee aan de cursussen en de examens. Voor 50% van mijn tijd geef ik gastcolleges en begeleid ik de verschillende taken van de studenten antieke wijsbegeerte en middeleeuwse wijsbegeerte. Ook de examens die er nu aankomen verbeter ik… een zeker gevoel van de Dark Side bekruipt me dan steeds. Daarnaast doe ik allerlei taken voor de vakgroep en de onderzoeksgroepen: naar Sid-Inbeurzen gaan, de praktische organisatie van CSCT-lezingenreeksen voor mijn rekening nemen, mede de toezichten van alle examens voor de wijsbegeerte bepalen en opvolgen (met mijn goede collega Sofie Vercoutere), enzovoort.

Voor de overige 50% werk ik dan aan mijn doctoraat en ga ik naar congressen. De job als assistent is zeker een meerwaarde in de zin dat je steeds gestimuleerd wordt, maar je moet kunnen afwisselen van de ene positie in de andere, en dat op dezelfde dag bijvoorbeeld. Dat vergt een zekere oefening, maar leert je ook constant bij de pinken te zijn.

De gebroeders van Eyck, en hun entourage die hen intellectueel ondersteunde, moeten dus een grondige notie gehad hebben van de klassieke cultuur en dat willen we dus ontleden binnen het kader – letterlijk dan – van het Lam Gods. 

Binnenkort organiseer je samen met je promotor prof. Danny Praet een studiedag over het Lam Gods. Dat klinkt erg interessant! Wat mogen we verwachten?
Dat zal onze derde studiedag zijn over het Lam Gods in teken van het Van Eyckjaar. We hebben verschillende doelpublieken voor ogen: gidsen, leerkrachten esthetica, Grieks, Latijn, godsdienst. De komende studiedag zal vooral ingaan op de klassieke thema’s in het Lam Gods. Daarmee bedoelen we letterlijk die thema’s die teruggaan op antieke tradities en waarmee de gebroeders Van Eyck bekend waren. Prof. Danny Praet gaat daarbij in op de deugdenleer van de antieke wijsbegeerte die structureel is verwerkt in de binnenpanelen van het Lam Gods. Ikzelf ga in op de antieke teksten op de buitenpanelen, vooral die van de twee middelste op de hoogste rij: de twee Sibyllen.

Als we de teksten bestuderen worden we teruggezogen naar de teksten van Vergilius en Augustinus. Hier zit ik dus even in het Latijnse register natuurlijk, maar dan nog. De gebroeders van Eyck, en hun entourage die hen intellectueel ondersteunde, moeten dus een grondige notie gehad hebben van de klassieke cultuur en dat willen we dus ontleden binnen het kader – letterlijk dan – van het Lam Gods.

Waar kunnen we je tegenkomen wanneer je niet bezig bent met het organiseren van studiedagen of het werken aan je doctoraat?
Mijn vrije tijd? Wat is dat weer? Die spendeer ik dan het liefst samen met mijn schat van een partner door een museum te bezoeken, een romantisch momentje te houden voor ons, of een terrasje te doen.

Onze #medewerkervandemaand oktober is een recente gast in onze Afdeling. David Cohen werkt momenteel aan zijn doctoraat aan de Humboldt-Universiteit te Berlijn, maar neemt tijdelijk zijn intrek in Gent terwijl hij zijn co-promotor, Prof. dr. Koen De Temmerman, bezoekt. David vertelt ons over zijn onderzoek en internationale leven.

“In het leven van alledag heeft iedereen eigen gedachten en een eigen manier om de zielenroerselen talig tot uiting te brengen.

Voor personages op een podium geldt vaak hetzelfde.”

Dag David! Je bent momenteel aan je doctoraat aan het werken in de Humboldt-Universität in Berlijn, maar bent voor een maandje te gast in onze Afdeling. Welkom! Geniet je een beetje van je verblijf in Gent?

David: Een beetje? Ik geniet met volle teugen. Gent is een prachtige stad waarin het zelfs in de weekends onmogelijk is je te vervelen. Mijn co-promotor Koen De Temmerman heeft de nodige moeite gedaan om ervoor te zorgen dat ik me hier welkom voel. De collegae zijn even hartelijk als hulpvaardig, dragen bij aan een inspirerende werkomgeving en hebben me ook goede tips gegeven om in de weekends België beter te leren kennen.

Je doctoraat exploreert de tragedies van Aischylos, Sophokles en Euripides die de mythologische figuur van Electra in de hoofdrol zetten. Kan je ons een woordje uitleg geven over je onderzoek?

David: Ik onderzoek de manieren waarop het taalgebruik van tragische personages bijdraagt aan hun karakterisering. In het leven van alledag heeft iedereen eigen gedachten en een eigen manier om de zielenroerselen talig tot uiting te brengen. Voor personages op een podium geldt vaak hetzelfde, helemaal in hedendaags toneel. Lang heeft men echter gedacht dat de tragediedichters, die gebruik maakten van een stilistisch sterk geformaliseerd idioom, ofwel totaal geen, ofwel hooguit incidenteel belang stelden in de manier waarop hun personages spraken. Mijn doctoraat sluit aan bij een serie publicaties uit de afgelopen jaren waarin men heeft geprobeerd het tegendeel te laten zien: de experimenten met opvallend woordgebruik en verschillende stilistische registers die je bij Sophokles en Euripides ziet, vind je in meer en minder rudimentaire vorm ook al bij de late Aischylos.

In de drie stukken die ik onder de loep neem, Aischylos’ Dodenoffer en de Elektra’s van Sophokles en Euripides, speelt karakterisering door middel van intertekstualiteit bovendien een belangrijke rol. Sophokles en Euripides borduurden allebei voort op de erfenis van hun voorganger Aischylos op een manier die eerst zichtbaar wordt wanneer je let op de voorgeschiedenis van wat de personages zeggen.

Wanneer koningin Klytaimestra in Euripides’ Elektra haar Trojaanse slavinnen instrueert om haar te helpen van de wagen te stappen, krijgt dat pas betekenis als je ziet dat haar woorden exact dezelfde zijn als die van de Klytaimestra uit Aischylos’ Agamemnon, het stuk dat aan Dodenoffer voorafging. De vraag is vervolgens hoe je een dergelijke echo interpreteert en of Euripides ons met die overeenkomst in woordkeuze bij het duiden van zijn personages een bepaalde richting op probeert te stuwen.

“Iedere plek heeft een onuitwisbare indruk op me achtergelaten.”

Voor je verblijf in Berlijn studeerde je in Amsterdam. Hoe ervaar je de internationale academische wereld en het reizen tussen verschillende landen?

David: Iedere plek heeft een onuitwisbare indruk op me achtergelaten. Als student in Amsterdam genoot ik van het enthousiasme van mijn docenten en medestudenten, die geregeld de handen ineensloegen voor leesclubjes waarin ik de betovering van Homeros en Aischylos ervoer.

De masterstudie Klassieke Talen in Berlijn was heel anders van opzet: naast taal- en literatuurcolleges kregen we ook papyrus- en handschriftenkunde en praktische werkcolleges tekstkritiek. Studenten hadden meer vrijheid om invulling te geven aan hun eigen curriculum. Aan het eind van mijn masterstudie werden er aan de Berliner Graduiertenschule für Antike Studien zegge en schrijve eenentwintig doctoraatsbeurzen uitgeschreven, allemaal voor onderzoek naar de antieke wereld. Bovendien had men fondsen beschikbaar om gemotiveerde promovendi op uitwisseling naar het buitenland te sturen: ik ging vorig jaar twee maanden met een beurs van de BerGSAS naar Oxford om met een plaatselijke specialist aan mijn dissertatie te werken. Eenmaal in Oxford was ik onder de indruk van de aanwezigheid van zo veel geleerdheid op zo weinig vierkante kilometers, zowel wat de mensen als hun gedachten in boekvorm betrof. Ik had de kans om vele lieden uit mijn literatuurlijst in het echt te ontmoeten en genoot naast de uren in de Sackler en op het idyllische Port Meadow van werkgroepen dialectologie en receptie van de oudheid in Engelstalige poëzie.

Hier in Gent vindt men niet minder geleerdheid en is het leven van alledag eenvoudiger en aangenamer dan in Oxford. Het leven aan een Engels college is, net als het taalgebruik in een Oudgriekse tragedie, stilistisch sterk geformaliseerd. Als ik een dag in de onovertroffen Bodleian had gezeten om uitingen van tragische personages te interpreteren, viel het me weleens zwaar om datzelfde ook in de avonduren te moeten doen.

Wat Gent betreft: ik heb in de afgelopen weken met veel van mijn Nederlandse kameraden de vraag besproken waarom we eigenlijk niet hier zijn gaan studeren. Op die confronterende vraag hebben we geen goed antwoord gevonden. Ik kan het niets anders formuleren dan dat jullie het verdomd goed voor elkaar hebben.

Het leven eindigt natuurlijk niet met een doctoraat. Wat zijn je plannen voor de toekomst? Kom je nog terug naar Gent?

David: Ik zou graag deo volente in het voorjaar nog eens naar Gent terugkomen om wat mijn doctoraat betreft de puntjes op de jota te zetten. Na het inleveren van mijn proefschrift in de zomer van 2020 wil ik terug in Nederland beginnen aan een lerarenopleiding om na twee jaar bevoegd te zijn als docent Duits, Latijn en Oudgrieks. Idealiter vind ik met die lesbevoegdheid een deeltijdbaan aan een school in Leiden, het Gent van het noorden, om me in de resterende weekdagen en de schoolvakanties te wijden aan vertalingen van poëzie – ik werk momenteel onder andere aan een Nederlandse vertaling van Nikos Kazantzakis’ epos De Odyssee: een modern vervolg. In die hoedanigheid van vertaler zal ik geregeld in Gent te vinden zijn, want in inspirerender steden was ik zelden. Als ik het zo mag uitdrukken: de boel marcheert hier wonderwel.

Je bent altijd welkom!