Medewerker van de maand (januari 2021): Ilse De Vos

Onze #medewerkervandemaand is deze maand dr. Ilse De Vos, geliefd door onze studenten als taallector Griekse Taalkunde en door haar collega’s daarenboven ook als onderzoekscoördinator van het DBBE-project en coördinator LevensLang Leren. Hoe combineer je drie jobs én twee kleuters? Het antwoord vind je hieronder!

Dag Ilse! In je functies als taallector en projectcoördinator van DBBE ben je al jaren een spilfiguur binnen onze Afdeling. Wat trok je eerst aan in een studie Oudgrieks? 

Ilse: Goh. Ik heb in het middelbaar nooit Grieks gevolgd, dus het was best wel stoer van mij om voor de opleiding Taal- en Letterkunde: Latijn & Grieks (toen nog een verplichte combinatie) te gaan. Ergens halfweg het zesde middelbaar gaf de leraar Nederlands een paar lesjes historisch taalkunde. Ik was meteen verkocht. Dat je ook op een “wiskundige” manier met taal kan omgaan, dat was een echte eye-opener voor mij. Mijn leraar Latijn wond er nochtans geen doekjes om: “Dat gaat nooit lukken!” Tja, dat moet je mij geen twee keer zeggen. Misschien was het omgekeerde psychologie, bedenk ik nu. Als mr. t’Kint toevallig meeleest, mag hij het mij altijd laten weten. 

Het allerplezantste vind ik het leren van nieuwe talen, de ene (Oudslavisch) al relevanter voor mijn vakgebied dan de andere

(Gotisch, laat staan Deens). Volgende op de lijst is Portugees.

Heb je die passie voor ons vakgebied nog steeds? Wat boeit je het meest?

Ilse: Ik ben nog een even trotse nerd als toen, ja. Al ben ik toch altijd wat beschroomd om mezelf classica te noemen. Veel van onze studenten geven aan dat ze voor Grieks gekozen hebben uit fascinatie voor de mythen. Zelf heb ik er maar weinig mee. (Tenzij ze onderwerp vormen van prentenboeken, dan ga ik meteen voor de bijl.) De taal zelf, daar is het mij vooral om te doen. Orde scheppen in de chaos, zoiets. Als kind al sorteerde ik liever mijn speelgoed dan er echt mee te spelen. Dat verklaart misschien veel … Het allerplezantste vind ik het leren van nieuwe talen, de ene (Oudslavisch) al relevanter voor mijn vakgebied dan de andere (Gotisch, laat staan Deens). Volgende op de lijst is Portugees. Spijtig dat je dat niet kan opnemen als keuzevak in de lerarenopleiding, die ik dit academiejaar écht wel moet afwerken. Nu ja, “leerpsychologie” klinkt ook best cool.

Sinds vorige zomer werk je ook als coördinator Levenslang Leren voor de Faculteit Letteren en Wijsbegeerte. 

Ilse: Klopt! 

Klinkt fascinerend! 

Ilse: Ab-so-luut.

Wat houdt deze functie precies in? 

Ilse: Levenslang Leren is voor mij een continuüm, met “hardcore” postgraduaten (Computer-Assisted Language Mediation, hoe zot is dat?!) aan de ene kant en outreach activiteiten (de workshops bijvoorbeeld waarmee onze Afdeling naar scholen trekt) aan de andere kant. Ik ben nog volop aan het ontdekken wat er allemaal gebeurt aan onze faculteit. Concreet betekent dat veel (helaas digitale) koffietjes drinken, om te horen wat de noden zijn. Ik speel ook graag van koppelaar. Collega’s samen een nascholing laten organiseren in plaats van elk apart, ik word daar oprecht gelukkig van. Ik beperk mij daarbij niet tot onze eigen faculteit. Met een collega van de lerarenopleiding Wiskunde zijn we aan het bekijken hoe we onze Archimedes workshop kunnen inzetten in de derde graad, in klassen die geen Grieks (meer) hebben en die we dus momenteel niet bereiken.

Hoe vind je het om deze functie te combineren met je werk voor de afdeling Grieks?

Ilse: Mijn metekindje Eline Daveloose heeft mij als nieuwjaarscadeau 48 uur in een dag gegeven, omdat het bij momenten echt belachelijk druk is. Toch zie ik het vooral als een voorrecht om deze nieuwe job te mogen combineren met een lesopdracht en een kleine aanstelling op een onderzoeksproject. Ik hoor zo’n beetje overal bij, wat het veel makkelijker maakt om bruggen te slaan. Deze zomer ging er trouwens echt een nieuwe wereld voor mij open. Ik wist natuurlijk wel dat de kco.lw@ugent.be mails niet door robots uitgestuurd worden, maar ik had niet kunnen bevroeden dat de ongeëvenaarde Veerle Rotsaert en Veronique Christophe erachter zitten. De anonieme e-mailadressen zijn tot leven gekomen, zeg maar. 

Het DBBE team waar je al enkele jaren deel van uitmaakt, heeft net een nieuw project binnengehaald. Fantastisch nieuws! 

Ilse: Geweldig nieuws, inderdaad. Het is een droom om nog eens vijf jaar te mogen meedraaien in dit topteam, waar nu ook taaltechnologen en – jawel! – computerwetenschappers aan toegevoegd worden. Eens nerd, altijd nerd. 

Wat is je favoriete epigram dat je al bent tegengekomen?

Ilse: Ik heb het nogal voor de nederige epigrammen in ons corpus, de (min of meer) persoonlijke boodschappen waar scribenten hun manuscript mee plegen af te sluiten. Zo herinneren ze hun lezers er al eens aan dat er een strenge straf staat op het vandaliseren van boeken. In 2009 kreeg een man in het Verenigd Koninkrijk precies om die reden twee jaar celstraf. Te zijner verdediging, DBBE was toen nog niet online … 

Moeder worden heeft van mij zeker en vast een betere lesgever gemaakt.

Niet alleen ben je superacademica, maar ook supermama van twee kleuters! 

Ilse: Wow. Ik ga ervan blozen!

Heb je advies voor de volgende generatie over het absoluut niet vanzelfsprekende combineren van deze twee fulltime taken?

Ilse: Het is zeker geen evidente combinatie, nee. Lesgeven met een baby in de draagdoek? Check. Schattig? Zeker. Al is die baby natuurlijk gewoon te ziek om naar de crèche te gaan, maar (nog) net niet ziek genoeg om je les te cancelen. Op zo’n momenten wordt pijnlijk duidelijk hoe weinig rolmodellen er zijn voor jonge moeders aan de universiteit. Ik ben blij dat ik een een paar jaar in het Verenigd Koninkrijk heb meegedraaid, waar de situatie (toch op dat vlak) iets beter is. Daar trek ik me dan aan op. Al is het niet allemaal kommer en kwel. Moeder worden heeft van mij zeker en vast een betere lesgever gemaakt. Omgekeerd geldt hetzelfde, zo bewijst dit klunzige filmpje over de oorsprong van ons alfabet dat ik samen met Isabelle de Meyer gemaakt heb voor mijn zoontje en zijn klasgenootjes. No pressure!