Regelmatig oplaaiende, scherpe en niet zelden gewelddadige interne sociale conflicten waren een algemeen kenmerk van de Griekse stedelijke samenleving, van de Archaïsche periode tot ver in de Romeinse Keizertijd. Tegelijkertijd waren antiek Griekse steden (poleis) in vergelijking met andere premoderne samenlevingen in politiek opzicht opmerkelijk inclusief en participatief: zelfs in poleis waar rijke elites politiek veel dominanter waren dan in Klassiek democratisch Athene, konden volwassen mannelijke burgers in de meeste gevallen nog altijd politiek meebeslissen, via de volksvergadering, en dit bleef zo tot in de Keizertijd. Met andere woorden, antiek Griekse steden waren wat moderne sociale wetenschappers inclusive political societies noemen, en volgens diezelfde sociale wetenschappers zouden dergelijke maatschappijen veel minder conflictrijk moeten zijn dan maatschappijen waar kleine elites het voor het zeggen hebben. Als dat klopt, waarom zien we dan toch zoveel conflict in Griekse poleis? In deze voordracht zullen we aan de hand van een aantal voorbeelden de sociale conflicten in Griekse steden aan een nadere beschouwing onderwerpen, om te pogen deze vraag te beantwoorden.
Je kan deze lezing hier herbekijken.
De introductie loopt van 16:30 tot 25:45. Na enkele technische problemen volgt vanaf 38:45 de lezing zelf.